GRONINGEN – De dame met haar ega kwamen de nog bijna lege zaal binnen. Terwijl hij zich bescheiden halverwege opstelde, haastte zij zich opgewonden naar het podium, waar een fotograaf en een bewaker net de dood stonden te bespreken. “Oohhh”, kirde ze geëxalteerd, “het is zo lang geleden. Ik weet niet meer hoe ik me moet gedragen”. Naar een concert gaan is net als fietsen, dat verleer je nooit en na een avond vooraan swingen en enthousiast meeleven, kreeg deze dame zelfs de uitnodiging van zangeres Lara Chedraoui van de Belgische dansbare indië-dockers Intergalactic Lovers om maar als gangmaakster mee te reizen. Het was een beetje kenmerkend voor het optreden in Spot / De Oosterpoort in Groningen. Het publiek dat aanvankelijk wat onwennig afstand hield en nadat de zangeres hen al snel vroeg om mee te zingen, fluisterend antwoordde, maar op het einde druk dansende gilde om meer. De band had ze uit hun schulp gehaald. Deze tour, waar Groningen al in het begin op de agenda stond, is een soort hergeboorte voor de Zuiderburen. Floris De Decker op toetsen is Lara Chedraoui, Brendan Corbey op drums, gitarist Maarten Huygens en Raf De Mey op bas komen versterken en met het nieuwe album ‘Liquid Love’ wordt een nare periode afgesloten. Een rauwe tijd waarbij zelfs is nagedacht over de toekomst van de band na het verlies van een vriend, een zware aanvaring met Corona, liefdes perikelen van de ongewenste soort en als gevolg van dat alles even een periode in die diepe uitzichtloze put. “Liquid Love’ en deze reeks optredens zijn het bewijs dat de band uit de put is opgekrabbeld en naar veel moois mag vooruitkijken. Het mooist kwam dat wel tot uiting in één van de zeldzame inhoudelijke aankondigingen. Voor ‘Crushing’ vertelde Chedraoui dat het over rouw ging en droeg het op aan iedereen die dat gevoel kende en voegde daar, uit het alle diepste van haar hart, het uitstekende advies aan toe: “Neem je tijd.” Het was echter absoluut geen donker concert, maar de fijne catchy en dansbare nummers gebracht vol energie waren juist om het licht weer te laten schijnen. Veel nummers van het nieuwe album zoals ‘Lost’ waarmee van start werd gegaan direct de toon zette met lekkere uptempo beat, gezet door de drums van Corbey en het mooie, iets rustigere ‘Bobbi’ waarna bij ‘No Regrets’ al bij het eerste hoogtepunt werd gekomen. Het publiek werd in de praatjes veel betrokken bij het optreden en ook regelmatig aan het werk gezet om mee te zingen of te klappen. ‘Islands’ was hier het eerste bijvoorbeeld van, waarbij het oefen rondje gedwee was, maar de daadwerkelijk uitvoering luidkeels. Dat was het keerpunt en Groningen was nu volledig betrokken bij het optreden. Zelfs de aankondiging dat ‘La Follie’ vertaalt de waanzin betekende leverde een goedkeurende kreet op uit de toeschouwers. Waarna het intense ‘Crushing’ muzikaal als rustpunt fungeerde, wat het prachtig maakte. Het midden gedeelte van het concert was ijzersterk. ‘Shewolf’, het zwaarder aangezette ‘Give It Up’ en ‘The Heart Beats Beaten’ kregen allemaal de aantekening hoogtepunt, maar slachtoffer daarvan was ‘In Limbo’ dat op elk ander moment niet was opgevallen, maar nu na al dat prachtigs moeite had daar tegen op te boksen. De band zit prima in elkaar. Goed op elkaar afgestemd en er op gericht om zangeres Lara Chedraoui te laten shinen. Dat is een energieke frontvrouw die al dansende en rondstappende de haar toegemeten ruimte optimaal benutte. Ze heeft een prima stem, met soms een mooie heesheid en nu en dan herinnert het je even aan Bjork in haar The Sugarcubes dagen. ‘Bruises’ was misschien wel het mooiste nummer deze avond met Maarten Huygens op pedalsteel en een fijne ontwikkeling in het rustig van start gaande nummer. In een mooie opbouw van de set werd de climax prima gezocht via het vlotte ‘Waves of Desperation’, het zwaarmoedigere ‘Delay’ om te eindigen met het stevig rockende ‘Between the Lines’. Terwijl de band zich al naar de coulissen haastte bleef de zangeres op het podium met het publiek om meer scanderen. Dat werd uiteindelijk het opzwepende ‘Northern Rd.’ en het zeer intense en de toehoorders was rustiger de Groningen insturende ‘My Low Low’. De vorige keer dat Intergalactic Lovers in Groningen was, stond de band als voorprogramma bij DEUS. De grootste naam op het podium heeft deze band inmiddels zeker verdiend. Een hele fijne optie voor veel festivals en ga ze dan zien.
Intergalactic Lovers haalt De Oosterpoort uit zijn schulp
