LEEUWARDEN – In een hoekje van de zaal in Neushoorn tijdens Welcome to the Village werd hard gewerkt. Terwijl de vorige artiest nog druk bezig was met zijn show, stond Maarja Nuut al druk kabeltjes te verbinden, aansluitingen te maken en alles wat verder nodig was voor haar optreden. Maarja Nuut was dan wel tijdig in Leeuwarden gearriveerd, in deze door de luchtvaart geplaagde editie was haar apparatuur op de luchthaven van Talinn achtergebleven en pas die ochtend in de Friese hoofdstad aangekomen op een volgende vlucht. Het was nog even hard werken en bij het aanvang van haar eigen show bespeurden de kritische oren van Nuut nog wat imperfecties, maar voor het publiek was dat zeker niet te horen. Eén van de eerste keren dat Nederland kennis maakte met Maarja Nuut was in Groningen bij Eurosonic. De Estse is misschien hier nog niet die grote naam, maar in Europa wordt ze gezien als één van de meest innovatieve en boeindste artiesten van het moment en toert regelmatig langs de mooie podia, terwijl ze ook al met succes door de Verenigde Staten trok. De basis van de muziek van Maarja Nuut is de Folk muziek van haar land aangevuld met een klassieke training, maar eigenlijk pakt Nuut invloeden vanuit de hele wereld mee om haar geheel eigen elektronische muziek te produceren. In 2013 verscheen haar eerste album ‘Soolo’, haar definitieve doorbraak was ‘Une Meeles’ en recent verscheen haar laatste album ‘Hinged’. Een optreden van Maarja Nuut is alsof je te gast bent bij een experimentele kok. Haar liedjes zijn niet een doel, maar een uitgangspunt en dat maakt elk optreden uniek. Ergens begint ze met een eigen compositie en laat dat los, improviseert, voegt geluiden toe en maakt eigenlijk op het podium wat heel nieuws. Een spannende vorm van optreden, waarbij de Estse niet een bepaald risico schuwt. In Leeuwarden was ‘Jäälinnud’ het eerste vertrekpunt. Rustig met een prima opbouw werd het snel intenser en kon de mooie zang van de artieste zich doen gelden. Die rust van het eerste nummer verdween met ‘Mulle meeldib’, wat een veel heftigere song is. ‘Jojobell’ is een nummer dat ze opnam voor ‘Hinged’ met Nicolas Stocker, met wie ze ook vaak op het podium staat. In Leeuwarden was dat niet het geval, maar desondanks met een goed gebruik van de loop werd dit prachtig met een mooie robuustheid. Nu en dan nam Maarja Nuut de tijd om wat te vertellen over haar vaak de totstandkoming van haar nummers. Gedreven om acht in de avond de studio in gaan om de volgende ochtend om 8 uur naar huis te gaan, met een prachtige nieuwe song bijvoorbeeld. Hierin wijdde ze soms net te veel wat uit en mag het nog wat beknopter om de vaart er goed in te houden. Een ander punt was dat ze een microfoonstandaard die niet werd gebruikt tussen haar en het publiek liet staan. De tafel met haar apparatuur schept al afstand en daarbij mag alles wat overbodig is best er tussen uit. De muziek zelf is fantastisch. Soms heel energiek zoal in ‘Ma näen sind ikka veel’ of juist rustig in bijvoorbeeld ‘A Scene’ en dan weer swingend en dansbaar in met een stevige uitbouw in ‘A Feast’ is het fantastisch intrigerend en erg verrassend maar steeds prachtig en een mooie opbouw. Dat bereikte zijn climax in het fellere ‘On vaja’. Een heerlijk concert waarbij de grenzen in de muziek wegvielen en Maarja Nuut je meenam naar haar prachtige wereld vol hypnotiserende klanken. Rustig stierf dat weg in ‘Mees, kes aina igatses’. Maarja Nuut is zo’n artiest waarvoor je naar een festival als Welcome to the Village gaat. Het heeft iets magisch, het leert je een andere kijk te hebben op muziek en die werelden die daar achter schuilgaan. Het leert je te luisteren met andermans oor en met een andere blik naar de wereld kijken.
Hypnotiserende klanken van Maarja Nuut
