GRONINGEN – Het is een prachtige vogel, de IJsvogel of in het Engels de Kingfisher. Wie geluk heeft kan hem, in Nederland, maar ook in Ierland wel eens zien. Vaak op een tak aan de waterkant en heel onopvallend tot de zon even weerspiegelt in het felle blauw dat opflitst. Een kwetsbaar vogeltje dat zijn prooi achterna trekt langs de waterwegen. Edmond Keogh, Eoghan McGrath en Eoin Fitzgibbon, ook wel bekend als Eddie, Fitz en McGoo, leerden elkaar kennen op de universiteit van Limerick. Niet dat studeren het doel was op weg naar een goede baan, het was een noodzakelijk kwaad en na het afstuderen moest er eerst gewerkt worden, maar na een half jaartje kwam dan toch het moment dat de werkelijke passie van het drietal kon worden nagejaagd. De muziek moest het zijn. In die zin is het drietal net een IJsvogel. Ze zoeken elders als ze thuis niet hun roeping vinden.
Op editie 2024 van Eurosonic / Noorderslag was Kingfishr al present, maar nog niet erg prominent. Een jaar later is daar verandering in gekomen. Kingfishr is één van de meest getipte namen op het Eurosonic / Noorderslag en op het Platosonic affiche. Dat is te merken als de band Plato inrolt. Niet alleen staat de zaak stampvol, maar ook aan de totale begeleiding en randzaken, bijvoorbeeld hoe de instrumenten worden vervoerd, is te merken dat Kingfishr net even een stapje verder is dan de meeste bands die Platosonic aandoen. Sinds de band met een single debuteerde in 2022 zijn er twee EP’s uitgebracht en het meest recent het Live album ‘Live From Dublin’. De reprise in Groningen is mede te danken aan de Music Moves Europe Awards 2025 waar de band voor genomineerd was en ook één van de zeven winnaars was. Als alles is uitgepakt en de soundcheck is gedaan is het tijd voor een folk feestje in Plato.
Zanger Edmond Keogh, banjo speler Eoghan McGrath en gitarist Eoin Fitzgibbon, samen met nog twee muzikanten, betreden het podium en ‘I Cried, I Wept’ in. Al vanaf nagenoeg de eerste seconde wordt ook het publiek betrokken bij de show. Meeklappen, meezingen, het is een all inclusive in Plato voor het publiek in dit lekkere uptempo folknummer. Keogh heeft een stage personality die daarbij zeker helpt. Mooie verhalen, grote gebaren en een zanger in de folktraditie, zoals Ierland er al vele heeft voortgebracht. Zijn zang is onmiddellijk wat je er van verwacht en spreekt aan. ‘Man on the Moon’ begint iets rustiger, maar het tempo neemt al snel toe. De zanger neemt zijn mondharmonica erbij en ook nu mag het publiek meezingen. Hoogtepunt is ‘Shot in the Dark’. Het trio komt de trap af en bij gebrek aan een geschikte plek in het publiek lauteren ze op de toonbank. Louter een geste, want eigenlijk zie je ze veel beter op de trap en de zanger moet uiterst voorzichtig op een randje staan, half hangend aan een loshangende pijp, waar wat kabels doorheen liepen, terwijl zijn kompanen met gitaar en banjo op de rest van de toonbank stonden, voor een groot deel van het publiek uitzicht. De geste werd echter gewaardeerd. ‘Shot in the Dark’ is het nummer dat misschien wel het meest Kingfishr symboliseert. Ze hebben alles opgegeven voor dit shot in het duister en als het niet lukt, nou dan hebben ze in ieder geval lol gehad met proberen. Massaal zong Plato mee met de band, alsof het een avond in een Ierse pub was. Het feestje eindigde met ‘Caroline’. Een nummer dat rustig werd ingezet, zodra iedereen weer op zijn plek stond en langzaam krachtiger werd n de loop van de song, met, uiteraard, ook nu een koor in het publiek. Een heerlijk folk feestje en dat schot in het duister lijkt voorlopig aardig doel te hebben getroffen, hoewel dat de lol niet in de weg mag staan.