Loading...
Recensies 2016

Henhouse Prowlers doen bluegrass eer aan

MEPPEL – Met in achtneming van de regels van het genre, weet Henhouse Prowlers Bluegrass modern en actueel te doen klinken. In dit muziek genre staat traditie hoog in het vaandel, maar deze bluegrassband uit Chicago weet die traditie om te vormen in prachtige hedendaagse muziek, bleek in muziekcafé Clouso in Meppel waar op een maandagavond een behoorlijk publiek van de bluegrassklanken kwam genieten. De band met originele leden Ben Wright op banjo en Jon Golfine op staande bas en met nieuwe leden Aaron Dorfman op gitaar en Todd Livingstone op dobro had voor dit optreden geen versterking van microfoons en installatie nodig. Een terechte keus die prachtig uitpakte. Op het programma veel eigen werk, maar ook werk van bekende bluegrassschrijvers als Bill Munroe, Jimi Hendricks en Dr. Ralph Stanley. De band trapte af met een mooi eigen instrumentaal nummer, waarbij ieder instrument even in het Clouso spotlight stond en het nummer ging naadloos over in een Bill Munroe nummer. Even later het prachtige ‘Carolina Moon’ met Jon Golfine als leadzanger. Alle vier de heren hebben prachtige stemmen en zingen de leadzang, maar Golfine heeft een heel speciale stem en zingt terecht veel lead. Mooi was ook de cover ‘Chop My Money’ verbleugrassniseerd van een Afrikaans populair nummer voor een tour in Afrika en even later bewees de band met ‘Ya reem wadi thaqif’ in het Arabisch bluegrass te kunnen zingen. Ondertussen ook een keur aan prachtige eigen liedjes, zoals ‘The Barnyard Bachelor’ met Aaron Dorfman in de hoofdrol, ‘Lonesome Road’ en ‘Southbound’. Alles werd ook door alle heren met veel humor aangekondigd waarbij Ben Wright toch meestal de taak van spreekstalmeester op zich nam. Het voordeel van bluegrass is dat veel instrumenten solo’s hebben en bij de Henhouse Prowlers stapt het betreffende lid dan ook naar voren. Het levert veel dynamiek op het podium op. Alle heren zijn uitmuntende musici, waarbij vooral de dobro van Todd Livingstone erg prettig was. Op het podium prachtige monumentjes voor Dr Ralph Stanley met één van zijn liedjes en voor James King met een bloedstollend mooie ‘Echo Mountain’. Beide bluegrasshelden zijn onlangs overleden. Als laatste nummer ‘Still on that Ride’ het verhaal van een muzikant die 200 shows per jaar doet over de hele wereld en ook thuis een vrouw heeft zitten die op hem wacht. Een schitterende afsluitng van een prachtig concert.