GRONINGEN – Luke Winslow King, dat was die roots artiest uit New Orleans die op het podium stond met begeleiding van washboard en gitaar en prachtige muziek maakte met dat gevoel van de jaren 20. Luke Winslow King dat is die roots artiest uit New Orleans die op het podium staat met gierende electrische gitaren en drums en prachtige muziek maakt met die hint van toen en het gevoel van nu. Luke Winslow King 2.0. King 2.0 opende krachtig in het Grand Theatre in Groningen met ‘Crystal Water’ en ‘Trouble’. Sterke liedjes uit zijn repertoire. ‘Travlin’ was mooi en ‘Coming Tide’ ook in de nieuwe uitvoering prachtig. Hoogtepunt was echter ‘Esther Please’. Een nummer dat aan de basis staat van de nieuwe sound van de Amerikaan, die in dit nummer afrekende met het einde van zijn relatie. Na het scheiden der wegen tussen King en Esther Rose, die voorheen met hem toerde, is de nieuwe sound ontstaan, maar ook het prachtige ‘Esther Please’. In dit nummer naast een smeekbede aan Esther werd ook voor het eerst publieksparticipatie gevraagd door mee te vingerknippen op de maat. Met regelmaat vroeg King mee te zingen en zocht hij actief het contact met het publiek. Nu heeft hij een deels Italiaanse band om zich heen met Lucio Villani op basgitaar en vooral meestergitarist Roberto Luti die nummer na nummer excelleerde op zijn gitaar en muzikaal een hoofdrol mee had. Op drums Benji Bohannon die tijdens het Naked Song festival in Eindhoven alleen maar een drumstokje doormidden sloeg. In Groningen was de schade aanzienlijk groter toen hij een pedaal aan gort trapte. Gelukkig niet dermate dat het niet met een haar en een paperclip op zijn McGyvers gerepareerd kon worden en het hield tot het einde van de show. King zelf is een prachtige swingende zanger en ook een uitstekende gitarist. Met bijzonder veel plezier stond het viertal op het podium. Mooie eigen nummers van King als ‘On My Way’, Cadillac’, ‘Everlasting Arms’ en ‘Someday Baby’. Fraaie rootsmuziek met invloeden van blues en rock. Sterk gezongen en het publiek was van harte welkom om mee te gaan op de weg die King wees. Een mooie prestatie van Luke Winslow King die nog niet zolang geleden vooral voorprogramma was bij Pokey LaFarge, maar nu de grootste naam is op de poster. Met ‘Break Dow The Wall’ nog een nieuw nummer en in het afsluitende ‘Jitterbug Swing’ nog een fraai gitaar guel tussen Luti en King. Daarna als toegift een schitterende ‘Swing that Thing’. Luke Winslow King 1.0 was prachtig. Luke Winslow King 2.0 is dat ook. Kunnen we gewoon niet beide krijgen?
Luke Winslow King vindt zichzelf opnieuw uit
