GRONINGEN – Was het nou een mismatch of een schot in de roos. Zag je Hannah Williams & The Affirmations voor het eerst dan was het waarschijnlijk het spreekwoordelijke schot in de roos, heb je de formatie deze zomer vaker gezien, dan viel het wat tegen. Laat duidelijk zijn: Hannah Williams & The Affirmations is een geweldige act, maar de locatie speelde haar wat parten. “Mijn eerste rij bestaat uit zeewier”, merkte ze op om even later de dapperen die met een bootje te water waren gegaan daarvoor te prijzen. De kracht van Hannah Williams is, nog meer dan haar stem, haar expressie. De zangeres uit Winchester, die dit jaar ook al Eurosonic en Rhythm & Blues Night bespeelde, is haar liedjes. Op droeve momenten huilt ze dikke tranen en bij blijdschap lacht ze haar tanden bloot en straalt ze nog meer dan de spotlichten die haar uitlichten. Door de grote afstand was dat niet of nauwelijks te zien. De band schoot de startblokken uit met het mooie en direct emotionele ‘Sinners’, waarna het rustigere ‘Do What a Good Man Should’ volgde. Om Hannah Williams heen heeft ze een uitstekende band, waarbij zelfs een ongelukje de zangeressen niet van het podium hield, zelfs al betekende dat swingen met een kruk. In ‘Still in My Head’ was er een hoofdrol voor de blazerssectie en ook ‘Another Sunrise’ was erg mooi. Nummers van haar succesvolle album ‘Late Nights & Heartbreak’, waarvan de gevoelige titelsong ook nog voorbij kwam. Hannah Williams bestrijkt het hele podium, vroeg of ze wel gered kon worden, mocht ze in het water vallen en toonde zich een verwelkomende en het publiek bij de show betrekkende gastvrouw met prima praatjes. De opbouw van de set was mooi, met zwoele liedjes, liedjes vol melancholie, zoals Just Give Me A Reason’ of het lekkere felle ‘Fighting Your Shadow’. Toch was het nu en dan moeilijk voor het publiek om in de show te investeren. Visueel is ’t Dok een prachtig podium, maar de afstanden zijn wel erg groot. Even deed Hannah Williams afstand van de positie als frontvrouw om in het instrumentale en swingende ‘7 AM to Seville’ The Affirmations in het zonnetje te zetten. Hierna werd vakkundig het slot akkoord voorbereid met de Jake Holmes cover ‘Dazed & Confused’, ‘Freedom’ en het zwoele ‘Woman Got Soul’. Erg mooi, maar de beleving is veel groter als je Hannah Williams in de ogen kunt kijken, als je haar traan over de wang ziet stromen of de glimmertjes in haar ogen haar lach nog meer cachet geven.
Hannah Williams & The Affirmations brengen de soul op ’t Dok
