GRONINGEN – Vlak voor haar optreden in Het Concerthuis in Groningen bij het Rumbling Earth Festival trekt Vivian Majoor nog even haar kenmerkende stropdas terecht. Een kledingsstuk dat ze altijd draagt bij optredens om zichzelf goed in te graven in de herinneringen van toeschouwers. Prima bedacht. Minder prima was dat het podium en de luidsprekers door een verplaatsing naar van een regenachtig buiten naar binnen was gericht op een open ruimte voor de bar en niet op de toeschouwers. Het verplaatsen van de microfoon en een kwartslag aan de speaker had hier al een wereld van verschil gemaakt. Echter dat Vivian Majoor veel kwaliteiten heeft als singersongwriter kwam zeker tot uiting. Prima opgebouwde liedjes, fijne zang en pront gitaarspel. Dat kwam direct naar voren in ‘Peace’. Een sterk en zeer krachtig nummer en een voortreffelijke opening. Dat was een nummer met punch en kreeg een uitstekend vervolg in ‘First Coffee’. Een typisch Majoor op haar best nummer met een rustig begin en een liedje dat vervolgens aanzwelt tot een orkaan. Erg mooi. Dat was ook te zeggen voor haar derde nummer ‘To Bring You Peace’ wederom met power gebracht. Vivian Majoor is een ontluikende singersongwriter die duidelijk al de beginfase voorbij is en de beschikking heeft over al een aantal prima nummers en op één cover na, het haar toegewezen half uur met verbazend sterke songs kon vullen. Liedjes met een fijne opbouw van rustig naar steeds krachtiger en intenser. Op het podium is ze prima ongekunsteld en dat komt haar geloofwaardigheid ten goede. What you see is what you get en dat is prima. Ze heeft een mooie zangstem, die zich nog verder kan ontwikkelen, want nu zong ze af en toe wat binnenmonds. De omkadering van de liedjes was kort, zakelijk en punctueel. Af en toe mag ze ook best inhoudelijk wat verder ingaan op de liedjes, maar dat bewaarde ze tot het laatste nummer ‘Like a Spliff’, waarbij ze uitlegde dat het ging over liefde en over een opgeblazen persoonlijkheid die zich groter voordoet dan hij is. Voor het zover was zong Vivian Majoor een ode aan Nirvana met onder andere ‘Smells Like Teen Spirit’ en het zou inderdaad niet verbazen als het unplugged album van deze grungeband met Kurt Cobain op zijn best een grote inspiratie bron zou blijken van de jonge artieste. Het rustige ‘White Feathered Friend’ kwam nog lang, een fijn rustpunt en een prima nummer. Aan de korte setlist moet ze nog even sleutelen en één van de krachtigere nummers naar het slot brengen, want met twee rustige nummers op het einde ontbrak een net zo’n krachtig slot als de opening. Let dus op die jonge dame met die stropdas.
Goede stropdas en krachtige liedjes bij Vivian Majoor
