GRONINGEN – Vlak voor het einde van zijn concert brak de snaar van de gitaar van David Corley. Even improviserend terwijl de gitaar backstage werd gerepareerd, zong de Amerikaan een bijzonder mooi en gevoelig nummer met alleen de gitaar van B.J. Baartmans als begeleiding. Nog een nummer en toen, tijd voor nog één liedje. Corley vroeg om even een moment. Knielde en viel opzij met naar het zich liet aanzien een hartstilstand. Een snaar die zich niet zo snel laat maken. Gelukkig werd eerst door medisch geschoolde omstanders en later door EHBO en Ambulance adequaat ingegrepen, waardoor Corley volgens de eerste berichten kan vooruitkijken naar een volledig herstel. Maar wel een schokknd en dramatisch einde van een prachtig concert.
David Corley. Grote man, wat bleek in het gezicht. Jasje aan en schouders waaraan te zien was dat het leven niet altijd over rozen is gegaan. En dan die stem. Tom Waits, maar dan een betere zanger. Stembanden waarbij niet op het schuurpapier is bezuinigd. Rauwe, maar oh zo gevoelige zang, waarbij Corley keer op keer de ziel van het liedje weet te treffen. Liedjes ‘uit het leven gegegrepen’ met teksten die daar over gaan. Als begeleidingsband heeft Corley het Wild Verband. De formatie van B.J. Baartmans uitgebreid met onder andere Chris Brown op toetsen. De band is in vorm en speelt uitmuntend. In sommige nummers, zoals ‘Easy Mistake’, een lapsteel die prachtige accenten zet, verder mooie solo’s van Baartmans en duidelijk veel plezier. Corley brengt zijn liedjes met veel soul en een heel eigen geluid. Liedjes als ‘Availeble Light’ zijn prachtig. Corley staat geprogrammeerd in de foyer. Een doorgangs huis van podium naar podium, maar Corley weet moeiteloos de passanten aan zich te binden. En dan nog één liedje. Wat zou het mooi zijn als David Corley op editie 2016 alsnog dat liedje zou kunnen spelen. Het is nog niet ‘The End of My Run’ en hij heeft nog dat liedje beloofd. Er moet tijd zijn voor nog veel meer liedjes.
Er is tijd voor meer liedjes bij David Corley
