GRONINGEN – Het fijne van een festival als Noorderzon is dat je als kindje papa kunt zien optreden. De nakomelingen van Joost van Soest de drummer van Waan van de Dag en ook van het legendarische Weekend at Waikiki stonden pal naast papa tijdens zijn show op Noorderzon en dat leverde mooie blikken op en tevreden lachjes. Even tevoren merkte bassist Jan Bart Leeuw nog op dat het soms niet meeviel om de stad Groningen achter je te laten, een gezin te stichten en toch de tijd en moeite blijft doen om in een band te zitten, iets wat Van Soest, maar ook vocalist Arnoud Berkepas met succes doen. Het combineren van een gezin en het spelen in een bandje is geen sinecure. Mooi zijn dan ook de momenten dat het samenkomt en in dit geval onder een spervuur van woorden en een uitzinnig publiek voor podium De Raaf op Noorderzon in het Noorderplantsoen in Groningen. Dan kun je trots zijn op je popsterpapa. Waan van de Dag is de Groninger hiphop formatie die ontstond op het moment dat de vorige band waarin bassist Jan Bart Leeuw en Arnoud Berkepas samen speelden eigenlijk van nature een eindpunt bereikte, maar beide nog zin hadden om wat in de muziek te blijven doen. Eerst met zijn twee werd Waan van de Dag opgericht met drum samples, maar al snel bleek dat een echte drummer meer te bieden had dan de computer. In 2020 werd de eerste demo uitgebracht en het jaar daarop volgde ‘EP Eén’ en eerder dit jaar verscheen de EP ‘Meer’. De band met vertrouwde Groninger gezichten bouwde tegelijkertijd ook aan een live reputatie die deze zomer een hoogtepunt beleefde met mooie shows in de stad, onder andere bij Noise in the North en in Buckshot, en op het roemruchte Vogelpop en nu dan op Noorderzon en de festivalagenda is nog niet leeg deze zomer. Het was zo’n optreden waarbij passanten op weg naar een hapje of drankje bleven staan om te kijken wat hier gebeurde en even later voor het zelf doorhadden stonden mee te dansen. Het tempo was niet alleen in de liedjes vaak hoog, maar ook de show ging in halsbrekende vaart. Direct barstte ‘Tegenpolen’ los, met een mooie tekst en niet zonder maatschappijkritiek. In veel van de liedjes zat toch een mening en dat is alleen maar goed, maar ook waren er tracks over bijvoorbeeld persoonlijke hygiëne en smetvrees in ‘Vieze Funk’, met fijne synths uit de knopjes van Berkepas, eerder actief in Corvus, of een bakkie koffie in het hyperactieve ‘Cafeïne’. Tijd voor even ademhalen met ‘Met Stomheid Geslagen’ waarin Berkepas zijn verwondering uit over alle stommiteiten die mens uithaalt en waarover hij leest in de krant. Veel van de liedjes kregen van de zanger een korte, maar inhoudelijke toelichting. Prachtig was ‘In Gebreke Blijven’, een liedje over vrijheid, of eigenlijk hoe je dat pas echt mist als je er een gebrek aan hebt. Geïnspireerd vertolkt met mooi baswerk van Jan Bart Leeuw die eerder furore maakte met Alfonso y Señor León. De setopbouw was mooi, want na deze rust werd het weer fel en uptempo in ‘De Boer Ploegt Voort’ en moest er een vriendelijke schop tegen de schenen van Leeuw aan te pas komen om hem te attenderen dat zijn woeste danspassen de apparatuur van Berkepas ontregelden. De bassist ging volledig los, mede aangemoedigd door de enthousiaste menigte voor het podium in ‘Midlife Routine’. In de tweede helft was er met het indrukwekkende ‘Meer’, dat rustig en nadrukkelijk was met een mooie publieksparticipatie, en ‘Hebben om het Hebben’, even mooi, aandacht voor ons excessieve consumptie gedrag, waarbij we nooit genoeg hebben. Een mooie en terechte boodschap, hoewel een Waan van de Dag t-shirt er altijd nog bij kan. De afsluiting kwam met ‘Een beetje Geïrriteerd’, dat nog één keer een vehicle was voor Arnoud Berkepas om te tonen hoe expressief en in wat voor enorm tempo hij zijn teksten, als deken van woorden, over de mensen uit kan spreiden, waarbij hij, erg knap, steeds volledig verstaanbaar was. Een waar spervuur en goed voor vele gezichtsuitdrukkingen. Halverwege het concert waren t-shirts beloofd. Na afloop stond menig toeschouwer te gluren waar ie dan wel niet werden verkocht, maar in alle euforie van dit prachtige optreden was de band dat even vergeten. Er blijft ruimte voor verbetering.
Een spervuur van woorden met Waan van de Dag
