LEEUWARDEN – Een weekend lang met een vijftal optredens is Ben Smith op toer door Friesland. De Britse singer songwriter had daarbij als ankerpunt het mooie podium van het Fries Straat Festival in Leeuwarden, maar deed ook nog tal van plekken her en der in de omgeving aan. Ben Smith is één van de velen die met een gitaar zijn liedjes brengt, maar omdat je nog niet die grote faam hebt, betekent dat niet dat je niet een prima artiest kunt zijn met aansprekende songs. In Suffolk oefent hij zijn vak uit door de liedjes te brengen als straatmuzikant, op bruiloften en partijen en timmert hij aan de weg met het uitbrengen van covers via youtube. Tussendoor heeft ook twee albums uitgebracht met eigen werk. Op het podium van het Fries Straat Festival kon hij gelukkig eigen werk spelen en vooral veel nieuw nog niet uitgebrachte songs. Zowel op de feestjes en partijen als op straat is herkenbaarheid van belang en ligt de nadruk op covers, maar van dat juk was hij in Friesland bevrijdt en bleek er een prima songwriter in hem te schuilen die zware zaken bezingt, maar vanuit een positieve blik. Zelfs dat rotbaantje waar hij een nummer over heeft geschreven, waar hij diep ongelukkig van wordt wordt besloten met: Het had nog veel erger kunnen zijn. Het glas is duidelijk halfvol bij Ben Smith. Smith was ook dankbaar voor het grote publiek dat zich voor de bühne had verzameld om van zijn liedjes te genieten. Dat liet hij merken in zijn praatjes, maar ook onmiddellijk in zijn opening ‘Appreciate You’. Een fijne rustige opening, waarna ‘Get Up’ veel energieker was en een aanmoediging. Een nummer met fraaie tempowisselingen, waaruit bleek dat Ben Smith ook prima een liedje kan neer pennen met een mooie opbouw. In een degelijke set volgorde keerde daarna terug naar de rust in het mooie ‘Let The Sun’. Een prachtige vermoeidheid en druk van de wereld om zich heen, tilde ‘Finding Meaning’ naar een hoog niveau en om die vermoeidheid weer van zich af te werpen liet hij dat volgen door het swingende ‘Till The Beat’, waaruit bleek dat er ook een prima soulzanger in hem schuilt die hij eigenlijk nog wel meer mag etaleren. Dit was namelijk het meest aansprekende liedje met een lekkere swing. Vaak waren zijn introducties vooral de titel van het liedje en een uiting van dankbaarheid, maar nu en dan gaf hij iets meer prijs over zijn beweegredenen. In ‘As Time Goes On’ heeft hij het erover dat er altijd minderbedeelden zijn dan jij. Dat je misschien in de put zit, maar dan nog steeds een helpende kunt rijken aan hen die nog dieper zitten. Even later bezong hij in ‘Inner Demon’ in een krachtige song de problemen rondom geestelijke gezondheid en hoe dat je kan beïnvloeden. Smith heeft echt wat te vertellen en mag daar nog net iets meer de ruimte aangeven. Helemaal omdat het praktisch helpt bij het kaderen van de nummers, want met alleen zijn prettige stem en gitaar spel kun je weleens als je even niet oplet de weg krijt zijn in zijn set list. Prachtig was een nieuw naamloos nummer, dat rustig begon, maar zich steeds robuuster ontwikkelde en de afsluiting ‘Not Cute Not Funny Not Porn’. Een hele fijne singer songwriter met mooie liedjes. Een welkome verschijning op het Fries Straat Festival.
Een positieve kijk op zware zaken met Ben Smith
