Wolverhampton vermeldt The Great Escape als de plek waar NeOne the Wonderer is geboren en getogen. De Britse rapper en mc is daar, in zijn dromen, niet blijven hangen, maar dan reist hij de hele wereld over en ver daarbuiten. De hele wereld over ging hij ook met zijn showcase tijdens het showcase festival in Brighton. Nathan Lawrence heeft als NeOne the Wonderer nog een beperkt oeuvre. Daar zitten toch wel een paar pareltjes bij. Hij houdt zich verre van een in sound militante rap, maar weeft dromerige beelden. Als bron van inspiratie vermeldt de The Great Escape participant het werk van comic book schrijver Neil Gaiman. Vooral ‘The Sandman’ serie heeft hem geraakt. Niet helemaal verwonderlijk dus dat hij aan de dromerige kant van het rap spectrum zit, waarbij Gaiman geschiedenis en mythologie vermengt en je langzaam in een horror scenario doet terecht komen en in ‘The Sandman’ is de dromer één van de hoofdpersonen. De teksten van NeOne the Wonderer hebben dan ook hun scherpe kantjes. NeOne the Wonderer begint zijn showcase met ‘Imagine’. Een nummer over fantasie en dromen en hoe je dan langs de sterren kunt scheren en alles mogelijk is. De artiest moedigt zijn luisteraars aan dat als de droom voorbij is en je staat weer met beide voeten op aarde, dat geen reden is om te stoppen met het reiken naar de sterren. Mooie poëtische teksten op vloeiende haast jazzy klanken. Het voert je direct mee naar de wereld van NeOne, dat je uitspreekt als anyone, en heeft, mede door de stemeffecten een speels effect. Hij wisselt relaxte soulvolle zang af met wat vlottere rap. Een prettige kennis making met deze Brit, die nog net een pepertje in dit nummer mag verstoppen. Als tweede, de liedjes krijgen de tijd om zich te ontwikkelen, en laatste nummer heeft NeOne the Wonderer gekozen voor ‘Never Die’. Een wat donkerder nummer, waarbij hij de veerman volgt die danst in de dromen van de doden. Gebracht met een beetje geheimzinnigheid, maar ook u speelsheid stelt de artiest vragen bij het concept van sterfelijkheid en wat dan je nalatenschap is. Een thema dat ook bij Gaiman terugkeert. Dit nummer is net wat robuuster, blijft iets minder hangen in die mistige droomwereld, maar durft daar ook doorheen te klieven. Een zeer prettige song, waarin ook nu jazz wordt gecombineerd met drill rap. In zijn sfeervol opgenomen digitale showcase, zijn er veel schaduwen, maar ook puntjes van licht. Er is nog weinig materiaal van NeOne the Wonderer te beluisteren, maar met deze showcase en hopelijk snel meer materiaal is Nathan Lawrence aan een prima ontwikkeling bezig.
Dromerige rap bij NeOne the Wonderer
