‘Stay Tuned!’ was het album dat echt de doorbraak was voor de Canadese zangeres Dominique Fils-Aimé. Het tweede album in een trilogie wat van start ging met haar debuut ‘Nameless’. ‘Stay Tuned!’ werd onderscheiden met een Juno Award en terecht, want het is een fantastisch album. Op haar eerste album onderzocht ze haar relatie met de blues, op de tweede met vooral jazz, maar ook daarin kwam blues terug en op haar derde album ‘Three Little Words’ is het vooral soul, R & B en ook nu is de blues nooit ver weg, waarmee de in Quebec, Canada, maar uit Haïtiaanse voorouders, geboren artieste de Afrikaanse roots van deze genre’s belicht. Oorspronkelijk brak ze door via een zangwedstrijd op TV en verscheen er al snel een EP. Inmiddels is Dominique Fils-Aimé een gevestigde naam in haar eigen land en daar zal het impressionante ‘Three Little Words’ alleen maar verder aan bijdrage. Een album dat in deze donkere tijden licht heeft te bieden. De fantastische stem van deze zangeres heeft een bepaalde speelsheid, maar als het ernstig moet dan is dat ook gemeend. Het is een oprecht en integer album. Net als op haar vorige twee albums werkt ze ook nu weer samen met bassist en producer Jacques Roy. Verder een prima verzameling van degelijke muzikanten met strijkers, blazers en zelfs de didgeridoo. Vrolijk handgeklap en een knipoog naar de oude soul kondigt ‘Grow Mama Grow’ aan. Fijn blaaswerk geeft dit mooie uptempo nummer een fijne positieve vibe. Dit nummer heeft, eigenlijk net als elk nummer, een prima progressie en is niet bang om ook een flink bocht in een rechte weg te leggen, wat het verrassend en mooi houdt, zoals in het fraaie outro van deze song. Terug naar de jaren 50 met het lieflijke ‘While We Wait’, met ineens die serieuze noot. Dit is top songwriting. Lekker van nu is ‘Could it Be’, prachtige verrassende zanglijnen, waarin de heerlijke zang uitstekend tot zijn recht komt. ‘Heel klein met aanvankelijk alleen piano is ‘Fall and All’, maar wat mooi is het. ‘Love take over’ is verschenen als single en wat vlotter. Na het prachtige rustige ‘Tall Lion Down’, een heerlijke song, gaat het tempo omhoog met Afrikaanse percussie voor de titelsong ‘Three Little Words’. Na een lang intro, blijft het een prachtig eerbetoon aan de Afrikaanse herkomst van de soul. Mooi contrasterende is het ingetogen ‘Come Home To Me’, met vooral een goede begeleiding van de cello van Carla Antoun voor de rest van de band bijvalt. De inspiratie haalt Dominique Fils-Aimé vooral bij iconen als Billie Holliday en Etta James. De grote zangeressen uit de jaren 40 tot en met 60 die deze genres mede hebben gevormd. Net als bij haar voorbeelden is enige sociaal bewust zijn nooit ver weg in eigenlijke elke song of het nu gaat om gelijkheid tussen iedereen of vrouwenrechten. In een rustig nummer als ‘We Are Light’ met een fijne tekst is dit prachtig te horen. In ‘Love Take Over’ is dit ook het geval, met een rustige aanvang, tot de zaak ineens veel serieuzer wordt. Een prachtige twist in een fantastisch nummer. Het einde van het album is haar interpretatie van het Ben E. King nummer ‘Stand By Me’. Wat een heerlijke zangeres, wat een prachtig nummers, wat een rijkdom samengebald in 15 nummers. Een topzangeres in Canada, nu de rest van de wereld. Het is zo’n album waarbij je superlatieven te kort komt.
Dominique Fils-Aimé – Three Little Words
