GRONINGEN – Dino Joubert opende alleen op het podium van het Grand Theatre in Groningen zijn optreden op Melodica. Met een gitaar en zijn opmerkelijke stem liet hij zijn band nog even aan de zijkant warmlopen voor het optreden, terwijl hij een fijne ‘Do You’ speelde. Rustig en intens. Voor ‘Chemical Glass Tree’ kreeg Joubert gezelschap op het podium van zijn band bestaande uit Kai Gutzeit, Torsten Lang en Lilly Roll. Ook nu een rustig nummer waardoor het optreden van de zanger uit Berlijn een bedeesde start kreeg. Dat past bij Joubert die een welhaast verlegen indruk maakte en langzaam los kwam. ‘Chemical Glass Tree’ is het openingsnummer van zijn album ‘When A Horse Loves A Unicorn’ dat al weer enige jaren oud is. In Duitsland speelde Dino Joubert onder andere het voorprogramma voor Mister and Mississippi en deelde het podium met Town of Saints. Hij speelt wat hij zelf heeft genaamd “Dracula Folk Pop”, dromerige sferische liedjes, maar met de bezetting van een rockband. Joubert heeft een stem waaraan het even wennen is, maar al snel weert hij zich prima. Jammer is dat het geluid net niet optimaal is. Een kwartiertje blijkt toch net te weinig op zo’n festival voor een optimale afstelling met een uitgebreidere soundcheck, maar er valt prima mee te leven. Met ‘Freedom in a Cage’ worden de zaken wat steviger aangepakt en schijft de formatie wat meer op naar rock. Een prima nummer. Dat kan ook gesteld worden van ‘On The Side’, waarvoor Joubert zijn gitaar inruilde voor de toetsen en stevig tekeer ging. Het mooiste nummer deze set is ‘Marionette’. Fijn en swingend en zo heeft de Duitser een prima setopbouw te pakken. Wie zijn oor goed te luister legt, hoort dat de teksten van deze Berlijner fraai zijn. Hij heeft wat te vertellen en gebruikt zijn liedjes hier voor. Aan- en afkondigingen van zijn liedjes zijn er nauwelijks en dat is jammer. Zelfs al hij dat in het Duits doen, het schept een beter beeld van zijn achtergrond en geeft de liedjes meer diepte. Zijn verlegenheid en bescheidenheid zit hem soms in de weg, overigens net als de microfoon waar hij zich meerdere malen aan stoot. Dino Joubert wordt regelmatig vergeleken met Elliott Smith en dat is wel een terechte vergelijking. Op Melodica weet hij zijn publiek te vermaken. Een nieuw album is voor later dit jaar aangekondigd. Het zal tijd worden, want veel van de liedjes die Joubert brengt verdienen het om te worden vastgelegd. Hij sluit af met ‘Orange Sky’. Een intrigerende artiest waar nog meer in zit dan hij nu biedt.
Dino Joubert vermaakt op Melodica
