GRONINGEN – Carina Nebula is het hemelse voertuig waarmee zanger en songwriter Kike Zwagerman met zijn bandleden momenteel Nederland bestormt in het kader van de Popronde. De lanceerbasis was de Herman Brood Academie in Utrecht en de eerste komende stop in het vluchtplan is Lola in Groningen voor een Popronde optreden op 4 oktober. Met Kike Zwagerman duiken we echter eerst in zijn historie en vertelt hij alles van zijn nieuwe band.
We beginnen maar op de Herman Brood Academy, een broedplaats van jong talent, dat vanuit de school in Utrecht zijn vleugels uitslaat. “Het belang van de Herman Brood Academy is geweest, dat ik daar zulke slimme en creatieve mensen heb leren kennen, waar ik hopelijk voor de rest van mijn leven muziek mee mag maken”, vertelt Kike Zwagerman. “Het merendeel van de bandbezetting van Carina Nebula, bestaat uit mensen waar ik op de HBA vrienden mee ben geworden. Ook is Carina Nebula ontstaan in het laatste jaar van de opleiding en had ik precies lang genoeg de tijd, om iets op te zetten waar de aandacht volledig op mijn songwriting lag om daar vervolgens mee af te studeren.” De band bestaat naast Zwagerman uit gitarist Gilles van Wees, op toetsen Twan de Roo,
Joris Ram verzorgt basgitaar en synth bass, op drums Gino Buragevic en niet onbelangrijk Sophia de Geus en Adura Sulaiman verzorgen de achtergrondzang.
Tijd om nog verder terug te gaan. Terug naar de vroegste jeugd om de muzikale wortels van Kike Zwagerman en dus Carina Nebula te onderzoeken. “Mijn ouders zijn geen muzikanten. Ze hebben overigens wel een kroeg waar veel live muziek werd gespeeld, dus daardoor kwam ik al wel vrij vroeg in aanraking met muziek. Thuis stond altijd een akoestische gitaar van mijn vader, van toen hij als klein jongetje gitaarles had, maar nu dient het meer als decoratie. Er waren in ieder geval genoeg stimulerende middelen in huis, om mijn interesse te vergroten. Toen ik een jaar of 13 was, ontmoette ik vrienden die uit hetzelfde dorp en omstreken kwamen. Zij maakte ook muziek en zo ben ik eigenlijk in mijn eerste bandje terecht gekomen. Vanaf dat punt was ik eigenlijk verkocht en realiseerde ik me, dat dit is wat ik voor de rest van mijn leven ga doen.” De eerste serieuze stappen die ook tot grotere bekendheid leiden deed Zwagerman in de formatie Echo Movis. “Ik denk dat Echo Movis vrij cruciaal is geweest voor mijn muzikale ontwikkeling. Ik speel al sinds mijn dertiende samen met deze mensen en zij hebben me zoveel geleerd gaandeweg. Mijn muzieksmaak heeft zich heel erg gevormd door wat mijn vrienden luisteren. Daarnaast, toen Echo Movis nog in de prille kinderschoenen stond en we nog een niet zo serieus vrienden bandje waren, toen maakte we nogal obscure psychedelische muziek. Uiteindelijk door als drummer actief te zijn in een band met fantastische, maar enigszins koppige muzikanten, realiseerde ik me dat ik niet het maximale uit mijzelf ging halen, als ik alleen maar als drummer actief zou zijn. Naast Echo Movis zing en speel ik al veel langer gitaar, dan ik drum. Uiteindelijk had er vroeg of laat een moment moeten aanbreken, waarin ik ervoor moest kiezen, om me meer te richten op mijn eigen visie en songwriting.”
Die richting werd Carina Nebula. De omschrijving van het genre is “Intergalactische Pop”. In veel aspecten komen verwijzingen naar het heelal terug, zoals in songtitels als ‘Meteorite Rain’, ‘Wormholes’ of ‘Mothership’. “Nou, ik hou gewoon erg van psychedelische muziek”, lacht Zwagerman, “maar ik moet eerlijk zeggen dat we tegenwoordig steeds meer van de intergalactische pop beginnen af te wijken. De ruimte was een soort terugkerend thema in de eerste paar liedjes die ik schreef voor dit project. Toen leek me dat een vet idee, om daar het image en alle tekstuele thema’s aan toe te wijden. Ik heb alleen de laatste tijd gemerkt, dat dat creatief gezien heel beperkend kan werken. Ik kan het nooit echt over mijn hart verkrijgen, om één ding te maken, dus stiekem ben ik me langzamerhand aan het losrukken van de zweverige nevelpop. Daarvoor in de plaats komen wat hardere, stevigere pop songs met invloeden uit de 90’s. Het is geen vast besluit om nu dit te maken hoor. Ik schrijf vooral wat op het moment goed voelt, Dus wellicht zijn we volgende week wel een reggae band. Vaak beginnen de liedjes met een melodie en een akkoorden schema. Het kan dan vaak erg lang duren voordat ik vind dat ik daar een goeie tekst bij heb bedacht. Het meest terugkerende onderwerp is toch altijd meisjes, want wat is nou meer inspirerend in popmuziek dan meisjes. Vaak zijn het liefdesliedjes waarin ik mezelf kwetsbaar of boos opstel. Niet perse zijn alle liedjes op waarheid gebaseerd, maar wel oprecht. Ik ben een stuk simpeler gaan schrijven dan voorheen, dat maakt dat er door minder virtuositeit, aanzienlijk meer ruimte is, om een goede tekst hoorbaar te maken. Alle ruimte aspecten beginnen wel een beetje los te weken.
Vaak waren het alsnog teksten over meisjes waar ik me op wilde afreageren. Door alles te verpakken in vage, ruimtelijke metaforen, zou het minder “obvious” zijn over wie het dan zou gaan en wat de exacte gebeurtenis is geweest. Tegenwoordig durf ik wat meer straight to the point te zijn.”
Die schrijfprojecten moeten resulteren in een album, vertelt Zwagerman. “We zijn op dit moment, als volledige band een EP van vier nummers aan het op nemen, met Thomas Bosveld, Stijn Post, Rosa Trujillo en Tim Visser als S.E.P.V., wat staat voor Super Episch Producer Viertal. We zitten eigenlijk op dit moment midden in het studioproces. Ik moet stiekem zeggen dat het wel echt heel vet begint te worden. Wanneer we dit gaan uitbrengen durf ik nog niet te zeggen, maar er zijn allerlei nieuwe mooie dingen in de maak.”
Tussendoor moet er ook nog regelmatig worden worden opgetreden. We sluiten af met dat onderwerp. Waar zit de drijfveer van de Carina Nebula frontman om straks in Lola het podium op te stappen en we kijken ook naar de verwachtingen van de Popronde. “Hopelijk zonder cocky over te komen”, klinkt het bezorgd, “vind ik dat de muziek die ik nu schrijf en maak gewoon vet en vernieuwend is”, volgt het met enige voldoening. “Zeker bij de afgelopen paar shows die we hebben gedaan, merk ik dat het nieuwe materiaal erg goed tot zijn recht komt en met veel enthousiasme wordt ontvangen. De rush die je krijgt als je merkt dat een zaal los gaat op jou muziek en er echt een sfeer ontstaat, dat is één van de meest gelukzalige gevoelen die je als muzikant kan ervaren. Tijdens de Popronde spelen we een vernieuwende uiteenlopende set, vol met gevoelige nummers, verpakt in een stoer pantser van harde stevige gitaren en uitgevoerd door de meest crazy personen van het universum. Met de Popronde verwacht en hoop ik dat mensen ons een beetje opmerken, omdat we nog relatief nieuw zijn. Ik wil vooral een breder publiek bereiken, om mijn muziek mee te kunnen delen. Daarnaast denk ik dat je als band zo veel beter wordt in goed samen spelen door veel op te treden. De Popronde locaties zijn zo uiteenlopend, dat je soms in geweldige, maar soms totaal hectische situaties verkeerd. Zo leer je als band wel goed op elkaar te letten. Je wilt toch iets goeds overbrengen, ongeacht de omstandigheden,” besluit Kike Zwagerman. Carina Nebula staat op 4 oktober in het kader van de Popronde in Lola in Groningen.