APPELSCHA – Een uitverkocht huis voor het Kunstcafé in Appelscha voor de opening van het seizoen. Het was mede te danken aan The Bluebirds, die met hun Americana en country een volle zaal trokken. De komst van het trio was niet geheel vreemd, want Krystl was solo al eerder hier te gast en permanente gast Bluebird Leonie Meijer keek ook al goedkeurend in de rondte voor als straks haar langverwachte album zal verschijnen en ze daar mee gaat toeren. The Bluebirds zijn een project van oorspronkelijk Krystl, Rachél Louise en Esther DeWall. Het trio bracht een prima ontvangen album ‘Sisters’ uit en trok met veel succes langs zalen, podia en theaters om hun liefde voor de Americana met nu en dan een twist te delen met het publiek. Na dit succes ging DeWall, de Friezin stond onlangs zelf ook in de programmering van het Kunstcafé, zich weer focussen op haar eigen werk, maar Krystl en Rachél Louise gingen op zoek naar een evenwicht tussen de Bluebirds en hun eigen loopbaan. Voor het tweede album ‘Great Big World’ ging het duo om tafel met elf vrouwelijke singer-songwriters om te komen tot elf liedjes. Mensen als Lorrén, Stephanie Struijk, Yori Swart en Kris Berry assisteerden beide dames. Een fijne aanpak, maar hoe laat je dat terug komen op het podium, waar je niet alle elf kunt laten opdraven. Leonie Meijer, ook één van de medeschrijvers werd als gast geïnviteerd en dat bleek een uitstekende keus, want op het podium sluit ze inmiddels naadloos aan bij de vaste kern. In Appelscha had het trio als openingsnummer ‘Great Big World’ op de setlist neergepend. Het titelnummer van het tweede album vertelde ook precies wat er deze avond te verwachten viel. Drie prachtige zangeressen die ieder op haar beurt even de leadzang namen en prachtige driestemmige samenzang. Bijna helemaal in harmonie gezongen was ‘Till I Find’ en dat werd erg mooi doorgetrokken in ‘Famous’ dat het tempo wat omhoog bracht en daarmee ook overtuigde als eerste hoogtepunt van de avond. Vaak en afwisselend door alle drie werden nummers toegelicht met een fijn verhaal. ‘Sweet Soil’ ontstond bijvoorbeeld op het moment dat Janne Schra was aangeschoven voor een liedje. Het trio aan de praat raakte over het liefdesleven en gezamenlijk de conclusie trok dat liefde eigenlijk een tuin was en constant moet worden onderhouden. De introductie liep fijn uit de bocht en zorgde voor een vette lach, maar het vlotte nummer, met een mooie stevigheid was prachtig. Het publiek speelt regelmatig een belangrijke rol bij de optredens van The Bluebirds met publieksparticipatie. Wat helpt om dit op gang te brengen is een bekend nummer dat iedereen kan meezingen en hiervoor had het trio ‘Ring of Fire’, geschreven door June Carter Cash en Merle Kilgore en eerst op de plaat gezet door Anita Carter, maar beroemd in de uitvoering van Johnny Cash. Het publiek nam bijna de show over. Tijdens de show spelen alle drie de dames ook een nummer solo. Voor de pauze was dat Krystl met de mooie break-up song ‘Who Gave You The Right’. Die gevoeligheid werd driestemmig voortgezet in ‘Someone I Can’t Outgrow’ wat prachtig was en het droeve ‘The Pain of Loving You’ waarmee het publiek wellicht wat in een sombere stemming naar de bar werd gestuurd. Na de pauze veranderde dit met ‘Great Advice’ wat vlot en vrolijk was. Deze onbezorgdheid kwam even later terug in ‘Why Worry’ over dat zorgen vaak totaal niet nodig zijn. Hierna was het de beurt aan Leonie Meijer om solo alvast een voorproefje van haar nieuwe album te geven met een fenomenaal mooi nummer met een fijne gevoeligheid en het podium over te geven aan Ráchel Louise die met eveneens erg sensibele ‘Down the Line’ een pleidooi hield voor leven in het moment, nadat ze zich erg bang had gemaakt, heel begrijpelijk, over de wereld die we met elkaar aan het maken zijn. Deze drie solo nummers zijn prachtige toevoegingen aan The Bluebirds en helpt te herinneren dat afzonderlijk de dames ook fantastische artiesten zijn. De covers die het trio brengt hebben allemaal een heldere functie. De participatie op gang brengen met ‘Ring of Fire’, ‘Be The One’ van Dua Lipa kreeg een prachtige uitvoering en bracht veel power in de show, maar zou best wat eerder op de setlist mogen en ‘Somedays You Gotta Dance’ van The Chicks is gewoon een krachtig nummer om mee af te sluiten op een positieve en goede manier. De dames kregen de tijd niet om van het podium te stappen. Bloemen en na het kleine gevoelige ‘All Good My Dear’ was er de vrolijke robuuste uitvoering van ‘Sisters’ om de avond definitief mee af te sluiten. De show stond als een huis, maar het is ook tijd om verder te kijken na twee jaar met deze show. Benieuwd waar The Bluebirds mee gaan komen.
Americana met een twist bij The Bluebirds
