Aerialists – Group Manoeuvre

Een Celtic folk supergroep ontstond in 2014 toen de Canadezen Adam Iredale-Gray (Fish & Bird) en Elise Boeur (Jenny Ritter) die al langer samenwerkten de Schotse Mairi Chaimbeul (Darol Anger & The Furies) in deze coöperatie betrokken. Onder de naam Aerialists werd deze trans-Atlantische samenwerking een prachtige vermenging van Noord-Amerikaanse en Europese folk invloeden met twee van de beste folk violisten en een geweldige harpiste. Dit alles in een modern jasje. ‘Group Manoeuvre’ het album van de band dat nu is verschenen heeft dit alles perfect verpakt en voor de liefhebber van de betere folk is dit werkstuk een must. Grotendeels instrumentaal klinkt het modern en eigentijds en kun je er labels op plakken als post-folk of alt-roots. Het label dat we er graag op willen plakken is: heel erg mooi. Prachtig instrumentaal vangt het aan met het titelnummer van het album. De Schotse Mairi Chaimbeul legt op haar harp een mooie fundering, waarop de violen kunnen bloeien, maar af en toe neemt de harp ook het zelf prachtig over. Een heerlijke stevige en vrolijke binnenkomer. ‘Ink Black Ocean’ is dan net iets rustiger, maar ook verrukkelijk. Overduidelijk is dat hier topmuzikanten aan de slag zijn. Wat een vakmanschap. Wat een geweldige arrangementen. Magie gevangen in muziek. Complex maar steengoed. In het derde nummer ‘Group Manoeuvre II’ doet zangeres Emily Millard voor het eerst van zich horen. De zang in gealic op het prachtige ‘Foxhunters/Jessica Winter’s’, deels een traditional, deels eigen werk, is van Mauri Chaimbeul. Het zijn toch de instrumenten die de belangrijkste stemmen vertolken op dit album. De grenzen van de folk worden opgezocht, met mooie jazzy uitstapjes, heerlijke subtiele solo’s, net genoeg om alle leden even te laten schitteren. De band kan fors rocken en heeft zeker ook goed naar de Scandinavische folk geluisterd, blijkt uit de traditional ‘Gangar Etter Eivind Spellemann’. Weer een andere blik op het gezelschap, die naast de vaste leden ook werkt met verschillende bassisten en drummers. Een traditional is ‘Otters Holt’ met een jazzy intro en dan ineens een folky viool die er overheen explodeert. Muziek waarover is nagedacht, maar vanuit een muzikale intuïtie. Een verrassende afsluiting met het Bon Iver nummer ‘Holocene’ waarom Emily Millard terug keert met haar fenomenale zang. Een nummer dat regelmatig op de setlijst bij optredens staat en dus dan ook weer niet zo vreemd is. Wat een prachtige ontdekking dit gezelschap. Wat een heerlijk debuut album. Begin volgend jaar staat Europa op het programma voor een toer. Het zou mooi zijn als het Noorden van Nederland op dat lijstje staat.