Loading...
Recensies 2018

Verbluffende Stereo Honey overtuigt akoestisch

GRONINGEN – Dat zouden ze vaker moeten doen. Nog nooit stond het Britse ‘Stereo Honey’ in een akoestische setting op het toneel en wat werd dat een bijzondere 2 Meter Sessies editie op de Bald’r in het randprogramma van Eurosonic in Groningen. Hoe mooi kwamen de liedjes naar voren, hoe kaal, klein maar prachtig en eigenlijk nog mooier dan hun reguliere werk, dat overigens ook prachtig is. Het is onvoorstelbaar dat een jaar geleden de band nog niet eens bestond en dat pas in februari 2017 Pete Restrick, Nicky Boiardi, Ben Edwards en Jake Black elkaar eens diep in de ogen keken en besloten een bandje te beginnen. Het is hard gegaan met de heren, mede door de kwaliteit van de songwriting en de aparte, maar prachtige hoge stem van Pete Restrick. Die kwam optimaal tot zijn recht op de Bald’r. Mooie opening met de hele band was ‘The Bay’, ook wel toepasselijk als je op een schip zit. Een fantastisch nummer en prachtig klein uitgevoerd met heel veel zeggingskracht. Met alleen begeleiding van Nicki Boiardi op toetsen zong Restrick daarna het hele fijne ‘The Hawk’ in een uitgeklede versie. De zanger ging figuurlijk naakt en toonde zijn zieleroerselen. Erg mooi, maar jammer dat een deel van de band er voor spek en bonen bij zat en dat was ook in het volgende nummer ‘Angel’ dat solo werd gebracht met alleen de zanger die zichzelf ondersteunde met gitaarspel. Wederom erg mooi en indringend, maar de opening had bewezen dat het ook met de hele band prachtig is. De band was opgewonden omdat hun helden Nirvana niet alleen een 2 Meter Sessie hadden gedaan, maar ook in Vera stonden, waar Stereo Honey ’s avonds hun showcase speelden. Op de beroemde akoestische sessie van Nirvana zingt Kurt Cobain indrukwekkend gezeten op een stoel. Dat deed Pete Restrick hem na, maar het maakte een nogal gekooide indruk en eigenlijk is staan voor een zanger in bijna elk geval beter. Desondanks verraste Stereo Honey enorm in de positieve zin en die indruk werd onderstreept in het laatste nummer ‘Through the Dark’ wat weer met de hele band werd gespeeld. Dit was fantastisch mooi.