SPIJKERBOOR – Robb Murphy heeft weliswaar een hele band bij zich, maar die staan nog even rustig te kijken als de man uit Belfast zijn eerst nummer ‘TheDarker Side’ inzet tijdens het optreden in ’t Keerpunt in Spijkerboor. Even is het alleen de mooie dromerige en breekbare stem van de Ier en zijn gitaar voor de rest van de band hem langzaam bijvalt. Robb Murphy staat voor zijn tweede optreden in Spijkerboor en al snel valt te horen waarom. De Noord-Ierse band brengt prachtige ingetogen liedjes met een keur aan instrumenten. De set bevat maar eigenlijk één nummer dat niet uit de verf komt. In ‘Bound For Your Arms’ dat als derde op de setlist staat na het mooie ‘Trump Card Hand’. Een lang aangehouden toon aan het begin en het eind op de keys is daar de oorzaak van. Dat zou nog eens ter discussie moeten worden gesteld in de band. Verder grossiert Robb Murphy in mooie en vaak gevoelige liedjes. Vooral de mandoline van Rick McKee is prachtig en ingetogen als dit instrument te voorschijn komt zoals in ‘When Love is Tangled between Friends’. Drummer Kevin Carlisle levert ook mooi bescheiden vakwerk af. Geen moment wordt de stem van Murphy overspeeld door de band. De zanger wordt goed ondersteund Een prestatie. De opening is een stijlfiguur die Robb Murphy vaker gebruikt. In veel nummers valt de hele band soms even stil en is het even Murphy alleen of met Alan Ladd op piano. Het werkt prima en komt de intimiteit van het concert ten goede. De setlist is mooi en duidelijk opgebouwd. Vlottere nummers als ‘Further Higher ‘wisselen meer langzamere nummers als ‘A Good Place for Us’ af wat de individuele liedjes goed doet uitkomen met hun specifieke karakter. Zijn nummers introduceert Murphy inhoudelijk minimaal, dat is nog een groeipuntje voor de Belfastenaar. Na de pauze opent Murphy met ‘The Storm’. In ‘Coffee & Tea’duikt zowaar een eenmansblazersectie op als bassist David Bennington er in slaagt om trompet en de basgitaar tegelijk te bedienen. Een prachtig nummer. Voor ‘Stars’ stapt zangeres Marja de Boer op het podium, maar het absolute hoogtepunt heeft Murphy voor het laats bewaard. Met ‘Sleep Tonight’ heeft hij een geweldige afsluiting met vooral de laatste tonen van Alan Ladd op diens piano als bijblijver en in het langzaam zich in het donker hullende podium. Een mooie artiest, met sterke liedjes en een fijne dromerige stem. Volgend jaar wil hij weer komen. Graag!
Mooie dromerige stem van Robb Murphy bevalt
