Loading...
Albums

Kyle Carey – The Art of Forgetting

Kyle Carey, regelmatig ook te gast in Nederland, is één van de artiesten die eigenlijk een (sub)genre op zich zelf vormt. In het geval van Carey is dat het Gealic Americana. Voor haar nieuwe album ‘The Art of Forgetting’ riep ze de hulp in van mensen als Rhiannon Giddens, John McCusker op de fiddle en fluitist Mike McGoldrik, maar het album ligt vooral in het verlengde van haar prachtige voorgaande album ‘North Star’. Het is het derde album alweer van deze artieste die haar muzikale wortels haalt uit zowel de Appalachian Mountains als de Schotse landerijen. Het album start met het titelnummer ‘The Art of Forgetting’. Herkenbaar Carey, met die prachtige warme stem, een belangrijke rol voor de viool en een rustig vertellend liedje. Prachtige opening die zich moeiteloos doortrekt in de rest van het album. Dee liedjes zijn niet alleen in het Engels, maar ook in het Gealic, zoals ‘Siubhail á Rúin’, vlotter en lekker soulvol gebracht dan de opening volgt en later op het album ‘Sios Dhan an Abhainn’ en ‘Puirt á Buel’. Kyle Carey is een sterk artieste met heerlijke afgeronde liedjes die als een comfortabele jas de luisteraar zitten. Dat is zowel een pluspunt als een puntje van kritiek, want her en der mag een rauw randje best. Met het prachtige dromerig melancholische ‘Come Back To Me’ wordt de sterke opening van het album verder vorm gegeven. Vooral in het midden van het album mis je in nummers als ‘Opal Grey’ en ‘Tell Me Love’, individueel prachtig en erg sterk, maar teveel in gebet in verwante liedjes dat scherpe onderscheidende randje. Dat komt er gelukkig wel in ‘Sweet Damnation’ waarin Carey iets scherper zingt, met mooie harmonieën en dat ook een iets hoger tempo heeft en daarnaast een mooie blazerssectie met Kai Welch op trompet en Josh Scalf op trombone. ‘Tillie Sage’ is ook zo’n prachtig vertellende song, evenals ‘For Your Journey’ waarop Rhianon Giddens meezingt. Zo weet Kyle Carey toch een erg mooi album neer te zetten. Het afsluitende ‘Trouble in the Fields’, ook zo’n mooi liedje, zet een punt achter een echt Kyle Carey album met eigen liedjes en traditionals dat deze keer niet in Schotland of Ierland vorm kreeg, maar in het Zuiden van de Verenigde Staten.