Loading...
Interviews 2017

Doghouse Sam: “De Blues heeft mij gekozen”

HOOGEVEEN – Regelmatig trekt vanuit België het gezelschap van Doghouse Sam & His Magnatones noordwaarts vanuit Vlaanderen om ook in Nederland op te treden en niet zelden ligt de bestemming dan in Drenthe. Vorig jaar stonden deze Belgische bluesmannen al in De Amer, begin januari op de Asser Bluesdagen en op 25 februari is er weer van Doghouse Sam & His Magnatones te genieten in Hoogeveen op de Mc Motorhead Dirty Trash Blues Bash. Doghouse Sam, het muzikale alter ego van Wouter Celis, is de zanger, gitarist en bespeler van de mondharmonica of de duivel hem op de hielen zit, van het trio. Met hem spraken we over de blues.

“Ik ben al van kindsaf graag creatief bezig geweest en ben eigenlijk eerst verliefd geworden op het instrument harmonica. Zo ben ik gaan zoeken naar muziek waar dat instrument goed “aan bod” kwam en zo kwam ik bij de blues”, vertelt Doghouse Sam net terug uit Assen thuis in Vlaanderen. “Ik volgde les bij een ervaren en oude bluesman uit de buurt en kreeg van hem wat cassettes met blues erop. Uren en uren heb ik geluisterd naar die analoge cassettes – tja, zo was dat in die tijd.. Pas jaren later ontdekte ik de namen van de artiesten waar ik zo naar luisterde: Howlin’ Wolf, Little Walter, Sonny Boy, Sonny Terry, Muddy Waters en andere. Ik hou van alle soorten muziek zolang het maar oprechte muziek is. Dan kom je veelal uit bij rootsmuziek zoals blues, bluegrass, gospel, mountainmusic, country, I love it all. Maar geen enkele muziek klopt beter volgens de maat van mijn hart dan de good ol’ blues. Het voelt soms bijna alsof de blues mij gekozen heeft. Het is niet dat ik andere genres niet waardeer. Ik ben gek op country en gospel bijvoorbeeld. De aandachtige luisteraar hoort die gospel ook wel in mijn zanglijnen. Maar geen enkele muziek is zo “heilzaam” voor mij dan de Rhythm’n’Blues. Deze muziek laat mij bij wijze van spreken een halve meter boven de grond zweven en raakt me echt op een heel speciale manier. I just love it!!!, klinkt het enthousiast.”

Het gesprek komt dan op het succes van de blues in Europa, in België, maar zeker ook in Nederlands bluesprovincie Drenthe. “Blues is oorspronkelijk natuurlijk ontstaan in Amerika geinspireerd door muziek van de Afrikaanse slaven, maar is al langer een genre dat wereldwijd wordt geapprecieerd en gespeeld. De Europese bluesscene is heel groot en bulkt van het talent.
Dat is ook logisch. Blues is zowel qua muziek als boodschap en teksten heel toegankelijk en herkenbaar voor vele mensen. Iedereen heeft wel eens de blues en de muziek helpt ons om de dagelijkse zorgen en beslommeringen het hoofd te bieden. Dat is niet alleen in Amerika zo, maar ook bij ons. Ik denk dat de Belgische en Nederlandse bluesscene sowieso sterk aan het versmelten zijn de laatste jaren. We zien veel Nederlandse fans op Belgische festivals en omgekeerd ook. Ik ben heel blij met die evolutie. Met de European Blues Union wordt die lijn trouwens nog verder doorgetrokken. De volgende stap wordt hopelijk één grote Europese bluesscene. Ik merk dat ook aan de concerten die we met onze band doen. Dat is niet enkel meer in de vertrouwde Benelux, maar meer en meer buiten die grenzen. We speelden de afgelopen 2 jaren in 10 Europese landen en jawel ook in het mooie Drenthe!!!”

Waar vaak in de blues veel werk van anderen wordt gespeeld is Doghouse Sam & His Magnatones vooral een band met eigen blueswerk. “Ik ben al wat ouder en draag dus wat levenservaringen mee, goeie en slechte. Die vormen veelal de inspiratie voor mijn songs. Het hoeft niet altijd over mijzelf te gaan, maar bijvoorbeeld ook over een ervaring die een kameraad heeft meegemaakt en mij heeft aangegrepen. Belangrijk voor mij is wél dat ik altijd weet waarover ik zing en dat ik het zelf ervaren heb in mijn directe leefomgeving. Met Doghouse Sam & his Magnatones gaat het dus altijd over het leven zoals het is en zoals we het zelf hebben ervaren,” legt Doghouse Sam zijn inspiratie uit om liedjes te schrijven, dan komt het technische gedeelte aan orde. “Als ik songs schrijf is er meestal eerst de muziek op gitaar, een doordachte zanglijn en pas later wordt die dan ingevuld met tekst. Daarna breng ik die song naar de repetitie en zoeken we met de band een arrangement dat werkt. Met Franky Gomez en Jack O’Roonie is dat een groot plezier aangezien het beide technisch onderlegde én super creatieve muzikanten zijn. Met Doghouse Sam & His Magnatones proberen we steeds goeie songs te maken met respect voor de oude blues grootmeesters, maar toch vooral ook met een frisse en originele twist. We willen niet gewoon “jammen” maar trachten échte songs te schrijven met een boodschap, listige melodieën en een goed uitgekiende opbouw. We zijn echt wel supertrots op elke song die we het levenslicht kunnen laten zien.”

Een optreden van Doghouse Sam & His Magnatones is een meer dan aangename gelegenheid. De band swingt en naast het plezier is ook het vakmanschap overduidelijk en de originaliteit. “We smijten ons sowieso altijd voor de volle honderd procent met de band. Ik ken geen andere manier om op het podium te staan. Dat is voor mij een totale “switch-off”. Ik mag grote zorgen prive of zakelijk hebben, maar vanaf het moment dat ik mijn gitaar oppik en het podium opstap zijn die allemaal weg. Dan telt alleen de zoektocht naar goeie grooves en muziek. Ik ga daarbij heel graag in interactie met het publiek. Het bluespubliek is trouwens heel aangenaam en gemoedelijk, juist omdat je weet dat iedereen op dezelfde blues-golflengte zit. De bluesmuziek is de taal die iedereen begrijpt, of je nu Belg, Nederlander, Duitser, Pool of Fransman bent. Dat maakt van een bluesconcert een hele hele krachtige emotie!! Aaaaah, kom, toon me een podium… ik wil er op kruipen en er aan beginnen”lacht Doghouse Sam breed uit. “Pure emotie, grappige verhalen, ontoombare inzet, ongeëvenaarde drive, sterke songs, liters zweet, verhoogde hartslag, buiten adem… kom gewoon langs bij het optreden en je zal zien.”

Naast optreden staat voor 2017 ook het volgende studio album op de agenda. Ter afsluiting kijkt Doghouse Sam vooruit naar dat album en de ambities voor het nog zo prille jaar. “Het nieuwe album komt uit in de herfst van 2017. Weerom worden het allemaal zelfgepende songs met onze typische Doghouse stempel. Sinds begin 2017 hebben we trouwens ook een Vinyl EP uit voor de liefhebbers. Voor die EP is de aanpak helemaal anders, géén eigen songs maar zorgvuldig uitgekozen eerbetonen aan onze bluesidolen. Zo zijn er songs van John Lee Hooker, Bo Diddley, Muddy Waters, Willy Dixon. Allemaal low-fi in één take opgenomen, net zoals vroeger. Zelfs de EP hoes is een tribute, die is geinspireerd op een hoes van de fantastische Little Walter. Kortom, in alles van deze EP willen we een welgemeende dankjewel zeggen tegen de oude blues grootmeesters. We zijn dus erg ambitieus bezig en willen nog een versnelling hoger gaan vanaf 2017. We willen blijven verder groeien in de Europese bluesscene en samen met het publiek genieten van hopelijk vele concerten die nog gaan komen.” Genieten met Doghouse Sam & His Magnatones kan eind deze maand in Hoogeveen.

Op 25 februari is er weer van Doghouse Sam & His Magnatones te genieten in Hoogeveen op de Mc Motorhead Dirty Trash Blues Bash.