“I know what it’s like in a lonely home”, Willy Tea Taylor zet gelijk de sfeer in zijn eerste zin van zijn album ‘Knuckleball Prime’. Fraaie Americana van een opgroeiende jongeman die met zijn leven en omgeving vertrouwd probeert te raken of het nu de vieze afwas is of zijn liefde die de enige is die hem echt kan vinden, beschrijft Taylor in zijn openingsnummer ‘You Found Me’. Het is een boeiende worsteling met hoogtepunten en dieptepunten die resulteren in prachtige liedjes van deze in Nederland nog ondergewaardeerde Americana artiest. Mooi gevarieerd, goede teksten en varierend van vlot en optimistisch tot desperaat. De stem van Taylor is zeker één van zijn sterke punten even als zijn songwriterscapaciteiten. Bijvoorbeeld het prachtige titelnummer. Schitterend en van grote klasse. Zo mogelijk nog mooier is ‘The Very Best’. Fenomenaal mooie tekst over verlangen en liefde. Dit is prachtige Americana die Taylor traag op serveert. Rustig werkt hij toe naar de hoogtepunten. Muzikaal zit het fijn in elkaar. Het verhaal staat centraal en laat het dan aan Taylor over om het te vertellen. Verhalen over liefde, over ambitie, al dan niet gefrustreerd over verlangen, frustratie en melancholie. Taylor gebruikt regelmatig het honkbalveld als metafoor. Bijvoorbeeld in het titelnummer, maar ook in ‘Brand New Game’. Baseball als vergelijking voor het leven. ‘Life’s a baseball field’, zingt Taylor. Amerikaanser gaat het niet worden. Het hele album is prachtig en een must voor de liefhebber van het genre. Nummers als als “Lost in a Song’, ‘Chikamauga’ of ‘Reu the Day’ weten je te raken. Een songwriter en artiest in zijn Knuckleball Prime.
Willy Tea Taylor – Knucklebal Prime
