Wat een mooie tegenstelling. Whitherward is een oude Engelse term waarmee je de vraag stelt welke richting je op moet, Een anker, ‘The Anchor’ is de titel van het recent verschenen album, zorgt er juist voor dat je vast blijft op één plaats. Zo is er meer verwarring. Op het internet presenteert de formatie zich als het duo Ashley E. Norton en Edward A. Williams uit Nashville Tn. Op het album is het een viermansformatie met ook nog Patrick Hershey en Stephanie Groot. Wat buitenkuif staat is dat een mooi album is geworden. Het nautische thema van ‘The Anchor’ komt uitsluitend terug in het gelijknamige openingsnummer. Even lijk je de zee te horen voor het nummer wordt ingezet. Een hele fijne kennismaking met dit stel. Echt indruk wordt gemaakt met het door Williams gezongen ‘Deaf Dumb and ‘Blind’ en vooral met het dreigende en aangrijpende ‘Burn the Roses’ waarbij het Norton is die heel veel indruk maakt met haar zang. Muzikaal maakt de band indruk met een zeer intrigerend instrumentaal ‘Interlude’ als het Hershey en Williams zijn die met bas en gitaar in gesprek gaan. Een heel andere kant, vlot en poppy is dan weer het door Williams gezongen ‘Are You There’ met een mooi vondst in een klein gesprekje over het woord vriend en een sterk achtergrond koor en dan weer mooi viool werk op het hele mooie ‘Haunted by Me’. Individueel zijn het allemaal erg mooie liedjes, maar het springt nog net wat teveel heen en weer. Logisch als je op een kruising staat en je vraagt Whitherward? Richting folk, pop, americana of toch naar zee. Hele vreemde eend in de eclectische bijt is ‘Parralel Universe (feat Jhan Doe)’ een liedje dat ook niet de zeggingskracht heeft van de rest. Duidelijk is dat het album nog wat meer lijn mag hebben. Sterk zijn de mooie zangstemmen van Williams en Norton die beide veel indruk maken in de liedjes waarin ze het voortouw nemen. Bijvoorbeeld Ashley Norton in ‘Nephew’ en Edward Williams in ‘Isadora’. Het vioolspel van Stephanie Groot is in veel nummers erg bepalend voor de sound en prachtig. Patrick Hershey staat heel fijn te bassen. In het algemeen biedt ‘The Anchor’ heel veel aanknopingspunten voor Whitherward om toch die keuze te maken voor een richting en daar, volgens het prachtige ‘Teeth’ de tanden flink in te zetten.
Whitherward – The Anchor
