Loading...
Interviews 2019

WhenYoung: “We geloven in de kracht en euforie van de muziek die wij maken”

LONDEN – Het is fris maar droog in Londen, maar in de horecagelegenheid waar Aoife Power, Niall Burns en Andrew Flood, oorspronkelijk uit het Ierse Limerick, maar tegenwoordig woonachtig in de Britse hoofdstad, aanschuiven om te vertellen over hun Eurosonic avontuur is het warm en gemoedelijk. De realiteit van 2019 heeft zijn intrede weer gedaan en dus is de focus van het drietal gericht op Groningen. Aoife Power, Niall Burns en Andrew Flood zijn samen de band WhenYoung die namens Ierland naar de Martinistad en Eurosonic komen. In 2018 speelden ze al meer dan 100 shows, in 2019 zouden daar zomaar nog wat shows bij kunnen komen met hun aantrekkelijke indie rock en pop. Op 18 januari presenteert het drietal zich in Vrijdag.

We beginnen met een duik in de historie. “Het heeft een aantal jaar geduurd waarin we na school andere dingen hebben geprobeerd tot we weer bij de muziek terecht kwamen en samen een band zijn begonnen nadat we naar Londen waren getrokken. Dat was niet echt een vooropgezet plan, maar het gebeurde gewoon, misschien was het wel het lot”, lacht Aoife Power. Niall Burns vult haar aan. “We hadden eigenlijk geen reden om het niet te proberen, maar het was geen berekende keuze. We woonden in een nieuwe stad en dat inspireerde ons om te doen waar we altijd al over hadden gedroomd. Ik weet niet of het beter was om in Londen te beginnen of in Ierland, het is gewoon zoals het is gegaan. Londen heeft heel veel mogelijkheden en kansen te bieden, maar het kan ook een geweldig intimiderende stad zijn voor een beginnende band.” Andrew Flood kijkt dan nog verder terug. “We zijn opgegroeid met de muziek van onze ouders in Ierland, de muziek waar hun naar luisterden en wat we op de radio hoorden. Het was pas eigenlijk in onze tiener jaren dat we onze eigen niche in de muziek ontdekten. Dat verruimde onze kijk op de wereld en de mogelijkheden die er zijn enorm. We voelden een heel sterke band met de originele punkbands van de jaren ’70 zoals Patti Smith, Blondie, The Clash, The Modern Lovers enzovoort.” Niall Burns haakt hier op in: Er zijn zoveel verschillende music scenes in music scenes in music scenes in Londen. De hoeveelheid muziek, maar ook de enorme artistieke output in het algemeen is enorm inspirerend. De stad heeft onze muziek daadwerkelijk mee vormgegeven. Het kan er zo leuk zijn en cultureel rijk en verwelkomend, maar de volgende dag is de stad te druk voor je, intimideert het je en is het vooringenomen. Maar dat is het prachtige Dr Jekyll and Mr Hyde karakter van Londen. Veel van onze liedjes gaan over de transitie van Ierland naar Londen en hoe wij dat hebben ervaren.”

Aoife Power gaat dan in hoe deze achtergrond werd omgezet in een eigen sound voor WhenYoung. “Het duurde een poos waarin we veel optraden, fouten maakten en dingen uitprobeerden tot we een richting en een sound hadden waar we blij mee waren. We kenden niemand in Londen, we moesten letterlijk op het nulpunt beginnen. Onze smaak in muziek en wat we wilden komt sterk overeen, dus daar was het gemakkelijk om overeenstemming te vinden. Het was meer hoe we elkaar muzikaal goed konden vinden en beter worden als muzikanten en soms heel simpele dingen als uitvinden hoe een amp werkt, waar we mee worstelden.” Er hoeft niet meer gebeld te worden, dat is inmiddels gelukt. Flood gaat verder: “We schrijven onze liedjes samen in de studio, We werken van sectie naar sectie en proberen ideeën uit. Aoife werkt meestal aan een vocale melodie en wij werken dan daar rondom heen en samen laten het lied groeien. De tekst komt altijd op het laatst als we een beeld hebben van gevoel hebben waar de song heen gaat en wat voor energie hij bevat en we kunnen beoordelen hoe wijzelf daarop reageren. Onze liedjes zijn erg persoonlijke reacties op wat we voelen en beleven en wat er om ons heen speelt.”

WhenYoung bracht recent de EP ‘Given Up’ uit. “Omdat het een EP is”, gaat Power daar op in, “wilden we laten zien wie we zijn, waar we voor staan, waar we weg komen en in welke richting we gaan met onze muziek. We hebben twee upbeats songs opgenomen, een cover van The Cranberries die uit dezelfde stad komen in Ierland waar wij ook vandaan komen en een langzaam, meer somber, lied als afsluiter. Het is een vingerwijzing over wat je kan verwachten met ons album dat er aan komt.”

“We geloven in de kracht en euforie van de muziek die wij maken en willen dat delen met zo’n zoveel mogelijk mensen op deze wereld als maar mogelijk is”, brengt Burns het gesprek op optreden en Eurosonic.” Recent trad WhenYoung op met The Acadamic die ook ervaring heeft op Eurosonic. “Damn”, stelt Power krachtig. “We hebben helemaal niet met hun het gehad over Eurosonic. Een gemiste kans, maar het zijn hele lieve jongens en een geweldige band en als zij het hebben overleefd, dan zal ons dat ook wel lukken.” Naast Eurosonic staat ook de Amerikaanse evenknie SXSW op het programma. Flood kijkt dan even naar de business kant, of juist niet. “Het deelnemen aan deze festivals is voor ons al een geweldig succes. We proberen ons niet te laten afleiden van geweldige zakelijke verwachtingen, maar we willen globaal zoveel mogelijk mensen bereiken en als deze festivals daarbij kunnen helpen, dan is dat cool!!” Power sluit dan af: “We hebben maar één kans, dus verwacht op Eurosonic de grootste en brutaalste dosis van Ierse euforie in je oorschelpen ooit. We gaan je aansteken met WhenYoung koorts, onze liedjes blijven nog weken lang in je hoofd hangen”, waarschuwt de zangeres iedereen die op 18 januari de showcase van het drietal zich in Vrijdag bij wil wonen.