GRONINGEN – Whale vs Elephant was een beetje de vreemde eend in de bijt bij het aan het oevers van het Reitdiep bij Bax Bier gehouden Melodica Festival in Groningen. De Duitse formatie uit Trier rondom Tobias Braun brengt relaxte Indietronic, een combinatie van Indiefolk, Ambient en Postrock en wijkt daarmee af van het voornamelijke akoestische aanbod. Het betekende de aanblik van een shoegaze band. Twee heren voornamelijk voorover in de knoppen, diverse laptops op het podium en meer aandacht voor de apparatuur dan het publiek. Natascha Stern, de zangeres, zat aanvankelijk gehurkt te wachten tot het haar beurt was, terwijl Braun en zijn beide bandleden opgingen in het lange intro van ‘Nothern Lights’. Het begon aarzelend, dromerig en zoekende naar de juiste vibe. Daarna werd het iets brutaler, dansbaarder en kon ook de prima degelijke zangeres Natascha Stern haar stem toevoegen. Hiermee was de toon gezet. Het is dromerige en bedachtzame muziek met veel effecten, maar ook zeker dansbaar, hoewel de zaal er de voorkeur aangeeft om stil te luisteren. ‘Methadon’ volgt een heerlijk dromerig nummer. In de muziek van Whale vs Elephant zijn diverse invloeden merkbaar. Het dromerige van Noordelijke folk, het stempel van electronica artiesten en producers en nu en dan een stuk gitaar uit de rock. Met de titel van de band verwacht je wat groots en robuust, maar dat wordt het nooit. Het blijft sferisch en klein in de nummers ‘Modifications’ en ‘Lighthouse’. Heel af en toe neemt Braun het woord, maar het gaat nooit over de liedjes. Een welkom en een ‘Happy Melodica’. Toch wordt het steeds intrigerender. Het is muziek die ongemerkt in je kruipt en je laat meebewegen op de beat. De fraaie combinatie tussen folk en electronica is al bij meer bands succesvol gebleken. Tobias Braun is de vaste waarde in het kwartet, hoewel ook vaak een beroep op Stern wordt gedaan voor de zang, maar graag maakt Braun ook gebruik van gastmuzikanten die ieder ook weer hun eigen inbreng hebben. De band tourde inmiddels over de hele wereld. Op Melodica mag het allemaal net wat brutaler. Dat heeft de Duitse formatie bewaard voor het laatst. ‘Black Sea’ blijkt net even wat meer rock te hebben, net meer body en dat maakt het gelijk erg mooi. Het swingt wat meer, het sprankelde iets meer en bevalt daarom erg. Deze bescheiden formatie met de grote naam pakt uiteindelijk toch nog flink uit.
Whale vs Elephant pakt op het laatst uit
