GRONINGEN – Volg ons op sociale media of gewoon volg ons, we rijden in een bus met een Italiaans kenteken, adviseerde Sam Ghezzi zanger van The Hi-Stakes tijdens R & B Night, waar voor veel bezoekers de internationale, maar in Amsterdam gevestigde Rhythm & Blues band een zeer plesante verrassing was. De formatie kent tal van nationaliteiten met naast de Italiaanse zanger, tenor saxofonist en frontman, ook de Duitse gitarist Linus Eppinger, de Mexicaanse bassist Cesar Puente, de Israëlische drummer Joe Korach en het gezelschap wordt afgerond met de Nederlandse tenor saxofonist Gideon Tazelaar met in hun bagage veel op de oorspronkelijke R & B geënte liedjes vaak uit eigen koker en een enorme drive en bakken speelplezier. De formatie neemt je mee terug naar de jaren 50, muzikaal, maar ook in de aankleding van de show en de gehele sfeer die werkt versterkt door fanatiek en in stijl dansende mensen voor het podium. Je waande je even terug in een dancing in de jaren 50 waar de jeugd enthousiast los ging bij een lekkere band. Muzikaal was het uitstekend. Vanaf het eerste moment ging het gezelschap swingend los, met fraaie saxofoon solo’s van Gideon Tazelaar en een lekkere vrolijke positieve vibe of op andere momenten was het juist Linus Eppinger die met zijn gitaar even de show stal. Een overtuigend en sterke opening met onder andere ‘Hide & Seek’ voor het tempo terug werd genomen voor ‘Do It’, met wederom een hoofdrol voor Eppinger en fraaie meerstemmige zang. De band die The Hi-Stakes met hun publiek hadden opgebouwd, er werd al flink gedanst, werd nog versterkt bij ‘The Talker’, waar voor één keer het publiek werd verzocht om juist door het liedje heen te praten en zo het achtergrond geroesemoes te vormen waartegen deze prater zijn muzikale verhaal kan vertellen, een rustige causeur, met nu en dan enige pittige saxofoon intermezzo’s. Dit was even een kalmere fase in het mooi opgebouwde concert met ‘Keep it to Yourself’ en ‘Will You Give Me Your Heart’, waarna met ‘The Clapper’ het tempo er aanvankelijk weer ingebracht, maar dan ook weer wat wordt getemperd. Eén van mooiste songs dit optreden is ‘Lucid Dreamer’, aanvankelijk rust beweegt zich de andere kant op en wordt steeds steviger en dansbaarder en blijkt dan fantastisch mooi. Met veel energie en beweging, werden de nummers gepresenteerd en met prima introducties aan het publiek voorgesteld met een kwinkslag of juist een inhoudelijker verhaal. ‘Via ‘Fat Liver’ en ‘The Chozen One’ wordt de weg naar de uitgang ingezet, waar de bus met het Italiaanse kenteken al staat te lonken, maar niet voordat in ‘A Sweet Fine Romance’, geschreven door Cesar Puentes, inderdaad de bas ook prominent klinkt. De set lijst gaat dan verder met ‘It’s Gota Be You’, wat steviger is, maar tussen door zit, waarschijnlijk ‘Scary Mary’. Vreemd dat dit nummer niet op die lijst staat, want het brengt de nodige felheid met zich mee en is het mooiste nummer van deze dansavond en zou op iedere The Hi-Stakes setlist als eerste moeten worden ingevuld. Na het catchy ‘Baby Socks’ dat vlot is met fraai saxspel is het afgelopen. Wie nog niet is uitgedanst, kijk kan het advies van Sam Ghezzi opvolgen, zie je een bus met Italiaans kenteken, heb je je dansschoenen aan, volg die bus!
Volg die Italiaanse bus, het zijn The Hi-Stakes
