GRONINGEN – Zou het kunnen? Dat je op het eerste gehoor verliefd wordt? De stem van Lina, de zangeres van het Fado duo Lina_Raül Refree leent zich daartoe. Vraag het Raül Refree maar. De Spaanse popproducer liep ooit bij een concert van de Fado zangeres Lina binnen en boem, stop ho. Zo zal het ook veel mensen vergaan zijn bij Eurosonic. In twee sessies in twee van de mooiste kerken van Groningen kon het duo een set spelen. Eerst in de Martini Kerk en vervolgens in de Der Aa Kerk klonk de melancholie van de Fado. Het is een meer dan opmerkelijke combinatie. De aloude Fado met de technieken van de hedendaagse moderne pop producer met zijn synths, toetsen en wat hij nog meer tot zijn beschikking heeft. Lina_Raül Refree nemen deze muzikale stroming uit Portugal op een voortreffelijke wijze mee naar deze tijd en om te zeggen dat ze deze stroming nieuw leven in blazen is wellicht wat teveel eer, maar het duo zet zeker het raam open voor een blik op de toekomst van dit genre. Wat een heerlijke muziek is het zoals het klonk in de Martini Kerk. Wat een geweldige emotie en vooral die stem. Die was magnifiek, die was om verliefd op te worden. Een stem uit duizenden. Het duo bracht nummers van hun debuutalbum. Een absolute aanrader overigens dat album. Lina kreeg bekendheid als zangeres van het werk van de Fado grootheid Amália Rodrigues. Dit werk vertolkte ze al op twee albums onder eigen naam. Nu duikt de zangeres opnieuw in dit werk, maar met arrangementen van Raül Refree. Dat werkte geweldig. In de Martini Kerk opende het duo met ‘Medo’. Een rustige en stemmige song waarin de stem van Lina met al zijn emotie, diepgang en kracht heerlijk schuurde met de synths van Raül Refree. Deze voortreffelijke opening liet het duo volgen door ‘Foi Deus’, ook nu een prachtig nummer met voortreffelijke gedragen zang wat de ruimte van de Martini kerk vulde en bezielde. In de muziek van deze Iberische samenwerking schuilt zoveel liefde voor het leven, zoveel begrip en zoveel troost, dat een kerk ook wel de mooiste plek was om het te laten klinken. Jammer was dat er nauwelijks werd gesproken tussen de liedjes. Geen uitleg van wat de Fado is voor toch een leken publiek, maar uiteindelijk gaf dat helemaal niets, want deze liedjes in het Portugees grijpen je en voeren je mee naar je emotie en het diepste van je gevoel. Na twee rustige liedjes sloten Lina_Raül Refree af met het net wat meer uptempo ‘Cuidei Que Tinha Morrido’. Ook nu, maar dat telt eigenlijk voor elk liedje van dit duo, was het prachtig. Heel af en toe schuurt heel even de synth misschien net iets te veel met de stem, maar wat een fenomenaal optreden. Maar hopen dat de Noordelijke programmeurs in de buurt waren, want de staande ovatie gaf aan, dat er heel wat mensen verliefd zijn geworden op de stem van Lina in combinatie met de Fado en de muziek van Raül Refree.
Verliefd op de stem van Lina_Raül Refree
