Het Nederlandse duo Verbraak/Van Bijnen heeft een prima muzikaal huwelijk. Joost Verbraak en Jan van Bijnen spelen niet alleen samen in het succesvolle Point Quiet, maar ook samen als duo hebben ze een gevarieerde en goed album afgeleverd. Ernstig bezwaar vooraf, de heren coveren bijna uitsluitend andermanswerk met slechts één eigen nummer. Dat doen ze dan wel weer uitstekend en ze houden zich over het algemeen verre van de uitgewrongen nummers in de Americana die bijna elke oppervlakkige artiest denkt te moeten coveren. Coveren met een sousafoon is ook niet gewoon. Het levert prima tot geweldige uitvoeringen op van nummers als ‘Humming Bird’ een heerlijk country nummer van het duo Johnnie Wright & Jack Anglin wiens succesperiode zo’n 90 jaar geleden begon. Erg mooi is ook ‘Tango Till Your Sour’ van de meester zelf Tom Waits en met een meer dan prominte rol voor de sousafoon en de trombone. Een meer dan adequate zang maakt dat naast het prima muzikale deel het album tot leven komt. Dat het een bonte mengeling van stijlen is geworden, met Tex Mex, Blues, Country, Vaudeville en aanverwante muzieksoorten, is omdat uit andermans werk is gekozen haast onvermijdelijk. De één zal dat prettig vinden, de andere zal wat meer verbinding willen hebben. Het minst overtuigende nummer is ‘634-5789’. Dat de heren de soul wel degelijk beheersen blijkt dan wel uit ‘It’s All Over Now’ van Womack & Womack, hoewel dit nummer ook best had mogen worden ingeruild voor een lekker blues of country nummer als ‘Nobody’s Fault But Mine’ van Blind Willie Johnson. De bijsluiter van de platenmaatschappij waarschuwt al dat het mooiste tot het laatste is bewaard en dat klopt. Willie Nelson schreef ‘Sad Songs and Waltzes en dat krijgt een erg fraaie uitvoering op het album. Het is een verrassende en gevarieerde plaat geworden. Kijken of de heren ook met eigen werk dit niveau kunnen bereiken.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden