LEEUWARDEN – In de Prinsentuin in Leeuwarden loopt Veerle van FIEP. Een blik van herkenning na een eerder optreden in Vera in Groningen. “He! We spelen straks en wij kijken er erg naar uit om op Fries Straat Festival te spelen! Het beloofd een feestje te worden! Bij deze nodig ik je uit te komen, want het wordt Fries/Brabants gezellig!! Ik kom van oorsprong uit Eindhoven,” lacht de frontvrouw van FIEP spontaan, voor ze in een comfortabele rode broek weer backstage verdwijnt. Ze houdt woord, hoewel het wel een natte bedoening is. Het regent als nooit tevoren en de groene grasvlakte voor het podium veranderd in een moeras. FIEP laat zich echter niet deren. Met enthousiasme wordt weer een sterk optreden afgeleverd en voorzichtig waagt toetsenist Silva Westera zich met een koebel tussen het publiek dat, niet in de grote getale die bij mooi weer verwacht mochten worden, maar wie er is is super enthousiast bij nummers als ‘Nightshop’, ‘Daydreaming’ of ‘Lucid Dream’ en ‘R U Kidding’ en bij het afsluitende ‘Ha-Ha’ en ‘Same Boat’ is iedereen dan toch enthousiast en is er daadwerkelijk dat feestje op het Fries Straat Festival.
FIEP is het project van Veerle Suzanna Driessen. De negatieve gevoelens en emoties van de Corona pandemie verwerkte ze door het schrijven van liedjes. In haar indie rocksongs klinkt dan ook rusteloosheid, overpeinzing en twijfels door, emotie die worden verzacht door humor en speelsheid. Het betrekkelijke van alles staat voorop. Op het moment dat het Corona gordijn opzij werd geschoven werden die liedjes de basis van FIEP. De EP ’77 Stokes Croft’ werd uitgebracht, een succesvolle Popronde voerde de band al door het hele land en de band stond in Groningen al op Eurosonic / Noorderslag en in Vera dus. De tweede en derde EP staan in de planning. ‘FRIED RICE’ komt één deze dagen uit en voor later dit jaar staat ‘MOON BLISS’ al op de agenda. Een fan schiet Driessen aan. Mag ik een setlist? Uiteraard. Driessen zwaait met haar eigen, pakt dan die van Westera erbij. Hier staan aantekeningen op of wil je ze allebei?” Een blije fan loopt weer weg en terwijl de regen even rust neemt begint Driessen te vertellen. “ Ik ben al zolang ik me kan herinneren bezig met muziek maken. Als klein meisje liep ik op vakantie altijd al over de camping mijn eigen verzonnen liedjes te zingen. Op de basisschool en middelbare school werd de muziek steeds belangrijker. Mijn ouders hebben mij hier altijd in gesteund. Ik heb vanuit thuis uit meegekregen je hart te volgen. Mijn hart ligt bij de muziek. Tijdens de lockdown kreeg ik het inzicht dat als er geen muziek in mijn leven is of om het nog beter te zeggen als ik geen muziek maak het leven maar bar weinig voor mij voorstelt. Dat moment besloot ik mijn leven om te gooien en volledige voor de muziek te gaan.”
“FIEP is een project van mij, Veerle Suzanna Driessen”, vertelt ze trots als het gesprek op de band komt. Even schijnt zelfs de zon door de bomen van de Prinsentuin en op het kanaal wordt vanuit bootjes weer vrolijk gewuifd. “Voordat ik met FIEP begon, was ik al intensief bezig met muziek en speelde ik in verschillende projecten. Na het stoppen met mijn vorige band besloot ik helemaal opnieuw te beginnen. Ik schreef 2 à 3 jaar lang liedjes op mijn slaapkamer zonder deze aan iemand te laten horen, puur voor mezelf. Na verloop van tijd vond ik mijn richting en besloot ik anderen erbij te betrekken. Ik kwam in contact met Casper van der Lans en Willem Smit van Personal Trainer en werkte mijn ideeën met hen uit en nam ze op in Amsterdam-Noord. Vlak voor we de studio ingingen, werd ik geselecteerd voor de Amsterdamse Popprijs. Op dat moment had ik alleen 5 demo’s, geen bandleden, foto’s of een bandnaam.. In 6 weken regelde ik dit en vroeg vrienden van onder andere Bongloard en Tape Toy om mee te spelen. Zo begon het avontuur, en 6 weken later speelden we onze eerste show in Cinetol tijdens de voorronde van de Amsterdamse Popprijs. Een week later stonden we in Paradiso en bereikten uiteindelijk de finale in de Melkweg. Echt een droomstart! De band heeft sindsdien wat wisselingen ondergaan en is nu een vaste groep met
Sweder Al, Silva Westera, Koen van Bemmelen en dit seizoen speelt Jannes van Kaam weer mee! Heel erg leuk”, wijst ze één voor één haar bandleden aan die druk zijn om podium weer leeg te maken.
“Ik schrijf het liefst zonder na te denken”, komt Driessen terug op het songwriting. “Dat vind ik een van de fijnste dingen die er is. Er komen dan altijd verrassende dingen uit, dat vind ik tof! Laatste jaren schrijf ik veel in Logic, dat is een muziekprogramma, maar soms ook op gitaar. Inspiratie kan ik letterlijk van alles krijgen”, wijst ze met breed arm gebaar om zich heen over het festival terrein. Haar vinger blijft hangen in de lucht en wijst: “Nou bijvoorbeeld verkeersborden, maar ook relaties tussen mensen en het leven, bewegingen..” Ze denkt even na. “De laatste jaren word ik ook erg geïnspireerd door Engeland. Ik ga daar dan ook graag naar toe om te schrijven. De afgelopen twee weken zat ik bijvoorbeeld in Brighton om nieuwe muziek te schrijven. Dat was heel inspirerend!”
“Haar muziek onthult de innerlijke gedachten even vaak als de uiterlijke schreeuw: de rusteloosheid, de twijfels, de mijmeringen en – vooral – de dromen”, was de frase waarmee het Fries Straat Festival mensen naar het FIEP podium lokte. “Over het algemeen gaat de muziek over met een frisse blik je openstellen voor het leven, nieuwsgierig zijn, nieuwe uitdagingen aangaan; altijd met een positieve twist”, vertelt ze daarover “Ik vind het vooral leuk als mensen hun eigen interpretatie geven aan de muziek.”
“Haha heel veel plannen!” Ze lacht als het gesprek op de aanstonds uit te brengen EP ‘FRIED RICE’ komt. “Altijd”, kijkt ze al weer in de toekomst om dan te reflecteren over de EP’s die al uit zijn en nog gaan verschijnen. “‘77 Stokes Croft’ was echt het begin van FIEP, alles was toen nieuw! Met de tweede EP ‘FRIED RICE’ zijn we meer de diepte in gegaan. Heel tof om te merken hoe dit groeit! Zowel het schrijfproces, als het opnemen, als het live spelen met de band. Wat ook tof is aan onze nieuwe EP ‘FRIED RICE’ die 31 mei uitkomt”, grijnst ze met enig gevoel voor hoe je dat moet verkopen, “is dat we deze met de vaste live-band hebben opgenomen! Het was heel erg leuk dit samen met elkaar te doen!”
Recent deelde ze als voorprogramma het podium met prachtige namen als Wet Leg en vorige maand NewDad. Enthousiast reageert Veerle Driessen als we vragen hoe dat is bevallen. “Het is heel tof om voorprogramma’s te mogen doen van bands die je inspireren . Wet Leg en NewDad waren ook zeker toffe shows om te spelen en je leert er altijd weer veel van! Wij vinden het allemaal heel erg tof om op te treden, liefst zouden we elke week spelen. Wat de drijfveer precies is? We krijgen gewoon heel veel energie van samen spelen”, besluit ze kwiek om toe te voegen dat ze heel graag in het noorden van het land snel graag weer komen. Het podium is leeg van FIEP materiaal en een andere band begint inmiddels aan de soundcheck. Het publiek schuifelt alweer in grote getale langs om te genieten van cultuur. “Ik moet gaan”, zwaait ze te afscheid. “Luisteren hé die EP.” Dat zullen we zeker doen.