SNEEK – We gingen heel hard, toen stopten we, trokken voorzichtig weer op, kwamen nogmaals tot stilstand en in Lewinski in Sneek was het Tolls die heel voorzichtig opnieuw de concerttrein in beweging voor het bijzondere jaar 2020. Concerteren in pandemische tijden is niet alleen een beproeving, maar ook een bevestiging hoe zeer cultuur een bouwsteen is in onze maatschappij en hoe we Tolls en zijn collega artiesten, groot en klein, moeten koesteren even als de podia die ze de gelegenheid bieden om onder deze omstandigheden hun ambacht uit te oefenen. Tolls is de Fries Daan van Beijeren, die in Sneek een toer met collega Fries Esther de Jong en Fries om utens Yvi van een startschot voorzag. Kwamen we Tolls in het verleden vaak als band tegen, met als hoogtepunt dat prachtige optreden in de Waalse Kerk tijdens Explore the North in Leeuwarden bij de presentatie van zijn CD ‘Blijf je Koel’, vorig jaar kwam ook de nadruk meer op solo optreden te liggen, toen ook met Esther de Jong, tijdens de toer ‘Graven en Varen’. Dit jaar is het gekozen motto liedjes voor de ziel. Dat was een thema dat bij Tolls onmiddellijk tot zijn recht kwam. In de drie voorgaande keren dat hij onder het vergrootglas lag op deze pagina’s was er al een prachtige beweging te zien van mooi zingen naar intens en met gevoel zijn songs brengen. Een element dat in zijn opening ‘Terug Kijken’ direct weer om de hoek kwam kijken en de conclusie rechtvaardigde dat Daan van Beijeren op dit gebied ook weer een enorme stap heeft gemaakt. Rustig op piano, maar met een hele fijne intensiteit en bewogenheid gaf hij invulling aan het thema en maakte er een prachtig nummer van. Twee stappen opzij stond zijn gitaar en reis werd gemaakt voor ‘7 Knopen’. Een nummer dat al jaren op zijn setlist prijkt en terecht. Jammer was dat hij met de gitaar er voor koos te gaan zitten, staan zingen brengt net wat meer dynamiek en geeft de stem ook iets meer mogelijkheden, maar het is een prachtig nummer met een fijne ontwikkeling. Heerlijk omdat met overtuiging en openheid te horen. Zowel op piano als gitaar weet hij zich prima te begeleiden en komt door zijn solo optreden het persoonlijke karakter van zijn werk vaak nog net iets meer tot zijn recht, hoewel stiekem de cello van bandlid Murel Fijnvandraat toch wel een erg mooie aanvulling geweest was op momenten. Het derde nummer op zijn setlist heeft na drie jaar nog slechts een werktitel. Het was een iets mindere keus om juist dit liedje te spelen, dat duidelijk nog wat rijpen en schrapen nodig heeft, maar waarvan duidelijk is dat het wel potentie heeft. In zo’n korte set als deze avond zou je echter je beste nummers moeten etaleren. Tolls sprak de nummers fijn aan elkaar met korte introducties. Een onderdeel dat hij altijd al met enig gemak lijkt te beheersen. Zijn (te) korte set sloot hij af met ‘Blijf je Koel’. Stoppen met een hoogtepunt bracht hij hiermee in praktijk. Heerlijk intens was dit een prachtige afsluiter. Daar had best nog wel wat ruimte mogen worden gegeven voor nog één of twee liedjes voor deze Fries met zijn prachtige teksten en zijn zich fijn ontwikkelende stem en podium persoonlijkheid. Heel langzaam openen zich er in Tolls kleine scheurtjes waardoor de pracht er langzaam uitstroomt en de schoonheid over sijpelt. Liedjes om bij te mijmeren en om je door te laten intrigeren.
Tolls vertoont scheurtjes bij herstart in Sneek
