Een allemansvriend is The World of Dust’s nieuwe album Golden Moon zeker niet. Verwacht geen gladde pop of keurige afgeronde liedjes. The World of Dust is een uiting van emotie. Rauw, hard en soms klinken kinderstemmen door dit universum heen. Stevig zet Stefan Breuer in met ‘School Carlotti’. The World of Dust is het solo project van de man achter Tiny Room Records die we als muzikant ook kennen van bands als ‘Findel, I am Oak en Lost Bear’. De stevige Indie Folk hoek zeg maar. In zijn Live optredens, zeldzaam, maar nu komt hij meer naar buiten met onder andere zijn deelname aan de Popronde. Hier is hhij meer een a-typische singersongwriter en ook ‘Golden Moon’, biedt maar een deel van zijn kunstzinnige wereld, want Breuer verbindt graag beeld aan zijn muziek. Live toont hij dat, maar op een CD is het de muziek die het moet doen. Dat zal even wennen zijn, want The World of Dust is compromisloos. Het levert juist vdaarom een sterk album op met liefst twintig tracks. Soms kort of instrumentaal, zoals ‘One One’ of het fascinerende ‘Sturm Slauch’, soms langer en met absurde lyrics zoals in’Endless Dreams’. Het is intrigerende muziek, niet om te behagen maar om te verwarren, raken, experimenteren en tot nadenken te dwingen. De wereld in de ogen van Stefan Breuer, de wereld van stof. ‘Tribal Memories’ met daarin de stem van zijn dochter Marie verwerkt is he mooiste nummer van het album dat de ene luisteraar vol verwarring het raam zal uitkeilen en de ander in aanbidding zal omarmen en uitroepen tot hogere kunst. Onberoerd laat het je in ieder geval nooit en daar is kunst en muziek toch voor.
The World of Dust – Golden Moon
