GRONINGEN – The Spooks zijn een interessant geval op WinterWelvaart. Op het Podium Naast De Pot heeft zich veel familie en vrienden heef zich een grote schare familie en vrienden verzameld voor wat aanvankelijk zich doet aanzien als een concert van een dertien in dozijn rockband. Een uitstekende strak spelende formatie, maar liedjes als de opening ‘Tomorrow’, ‘Kill The Engine’ en ‘Just Not That Blessed’ zijn uitstekend en passen prima in de traditie van ruige gitaar rock in de geest van Pearl Jam, Radiohead en het gros van de bandjes in die geest. Niks mis mee, want niet elke band hoeft onderscheidend te zijn. Stop! The Spooks is dat wel. Ineens wordt het kippenvel moment bereikt als de band even het tempo terug neemt en zanger Jos de Vries het bloedstollend mooie ‘My Lord’ in zet. Wat een schitterend diep in de emotie verankerd nummer is dat. De stem van De Vries gaat ineens door merg en been. Even weet The Spooks dat niveau ook vast te houden, want ook het nieuwe ‘The Ship’ heeft die intensiteit en pracht. The Spooks heeft nog een relatief korte historie. De band is opgericht om de meest slechte van slechte redenen. De vriendin van De Vries bleek ongeneeslijk ziek te zijn. Als uitlaatklep voor al die emoties die hierbij naar voren komen, niet alleen bij degene zelf maar ook bij de partner richtte De Vries de band op. De rauwe rock past bij deze functie als uitlaat klep. In de liedjes kan hij zijn emoties kwijt, verdriet, kwaadheid, berusting, wanhoop en wat dan ook maar komt kijken in een dergelijk proces. Lieuwe de Boer op gitaar, Gertjan Klijnstra op bas en Erwin Oosterhuis op drums, gelouterde muzikanten, helpen de zanger deze liedjes vorm geven, maar niet alleen in het verdriet, juist ook in de lop op het podium. Het ouwehoeren van vrienden die samen muziek maken. Het is duidelijk dat er een enorme potentie zit in The Spooks als ze liedjes als ‘My Lord’ en ‘The Ship’ kunnen brengen. Daarna zakt het niveau echter weer wat weg naar gewoon prima liedjes als ‘Control’ en ‘Friday’ voor ter afsluiting toch nogmaals die stap vooruit wordt gemaakt met ‘Watching You’. The Spooks hebben het vermogen om die prachtband die er in zit verder uit te diepen. Om meer van dergelijke mooie liedjes te schrijven en het niveau constant nog hoger te tillen. Maar hoeveel bands blijven eeuwig in dertien in dozijn werk of andermans covers steken en zullen nooit een ‘My Lord’ of ‘The Ship’ schrijven. Chapeau.
The Spooks van dertien in dozijn naar pracht band
