GRONINGEN – Het recept? Gooi een keur aan muziekstijlen door elkaar, mix dat met een hoop plezier, gein en vakmanschap. Breng op smaak met originaliteit en je hebt een brassband op hol. Dat ongeveer moet aan de basis liggen van The Go! Team en op 30 augustus komt de formatie naar ’t Dok om Noorderzon en Groningen op zijn kop zetten. De koffers van Ian Parton staan thuis in Brighton al klaar, de instrumenten zijn opgepoetst en met een flinke bak thee neemt hij nog even de tijd om The Go! Team te verduidelijken. Ian Parton is de oprichter en songwriter van de band die dit jaar één van de leukste, grappigste, feestelijkste en wellicht beste acts is op het muzikale hoofdpodium van Noorderzon.
“Ik ben altijd geïntrigeerd geweest van het idee van radicaal verschillende sounds die tegen elkaar aanschuren” vertelt Ian Parton over de gedachte achter The Go! Team. “Ik was simultaan geïnteresseerd in noise muziek, shellac en schattige dingen, in girl bands en Charlie Brown. Zelf op de universiteit was ik aan het rondklooien met een Four track waarmee ik feedback over Tijuana brass loops mixte. Het heeft jaren aan proberen en experimenteren en gewoon maar wat aan klooien gekost voor ik tevreden was. Ik vind zelf dat het lied ‘Get it Together’ eigenlijk de eerste song was dat het label The Go! Team mag hebben, want het was lekker schizo waarbij je rond wordt gebonjourd tussen elektro, recorders, de Jackson 5, Sonic Youth en country. Ik ben een verzamelaar die daar weer geen afscheid van kan nemen, een hoarder. Ik ga nooit zitten met een akoestisch instrument om een liedje te componeren van begin tot het einde. Ik spaar ideeën, of het nu mijn eigen melodieën zijn of samples in de loop van de maanden en zelfs jaren en probeer dan zaken naast elkaar te zetten. Ieder lied begint met een ingeving waarvan ik denk dat het een killer idee is en dan groeit het in de rondte omdat ik er met plakband andere dingen naast zet, net zolang tot het voelt als een lied. Dit kan geruime tijd in beslag nemen, maar ook plots heel erg vlug gaan.”
Dan zitten we al diep in de interne processen van The Go! Team. Eerst maar eens even een stap terug. Waar komt die avontuurlijke muzikale geest van Ian Parton vandaan? “Als kind spitsten mijn oren zich als ik een tune van een tv programma hoorde. Ik heb van me zelf altijd gevonden dat ik gevoeliger ben voor de”, Parton gebruikt daarvoor een prachtig woord, “catchiness. Ik ben begonnen als drummer en was eigenlijk de hele dag bezig op het wisselgeld in mijn broekzak te tappen en maakte daar een soort van snaredrum van. Ik was altijd gefrustreerd met hoe conventioneel Indie muziek was toen ik opgroeide en wilde eigenlijk luisteren naar meer schizo muziek. Ik ben daarom uiteindelijk maar zelf begonnen met die muziek te maken. Ik wilde iets horen als het wisselen van de kanalen op TV. Ik werkte zelf als maker van TV documentaires en ons eerste album ‘Thunder Lightning Strike’ is tot stand gekomen buiten werktijden om en in vakanties. We speelden dus op ‘South by Southwest’ en moesten dan rap naar huis om weer onze dagelijks baan op te pakken. Op een gegeven moment kom je dan op een punt, althans ik, waarop je er niet meer in slaagt beide te doen. Er gebeurde gewoon te veel en er was te veel hype om ons heen om het werk nog te kunnen doen en dus ben ik maar mij volledig op de muziek gaan toeleggen. Het is wel grappig dat juist muziek mijn beroep is geworden, want ik ben geen schredder op de gitaar. Ik weet niet eens de namen van gitaarakkoorden, maar ik denk dat ik wel een goed lied kan herkennen. Ik denk dat ik ook meer op mijn gemak ben met de term songwriter als muzikant als het over mezelf gaat.”
Een veertien jaar geleden kwam dat allemaal samen in The Go! Team. “Ieder bandlid heeft weer een verschillend verhaal hoe hij of zij in band is gekomen. We zijn begonnen in 2004, maar hebben een aantal veranderingen in de line-up gehad van de formatie. Ik heb altijd de liedjes geschreven en dan is het aan de groep om dat verder uit te werken en er hun ding mee te doen. We jammen eigenlijk niet als band samen. De 2 originele leden die er net als ik vanaf het begin bij waren zijn Sam en Ninja.” Het oprichten van een band was eigenlijk een beetje een noodzaak, want Parton was in de aanloop van het uitkomen van het eerste album gevraagd voor een groot Zweeds festival. “Ninja is een natuurkracht en moet wel één van de beste frontvrouwen zijn die er te vinden is. We hebben verder Simone op drums, Adam als bassist en Nia als zangeres en ze zijn allemaal geweldig.”
De band is afkomstig uit Brighton, hoewel niet alle leden daar vandaan komen. Toch mag de Britse havenstad als thuisbasis van The Go! Team en veel andere bands gelden. “Er komen momenteel inderdaad heel veel bands uit Brighton, maar er is geen specifieke Brighton sound. Ik vind ook niet dat onze muziek nou echt typisch is voor de stad. Voor mij is het eerder ongebonden aan welke plaats dan ook en gaat het veel meer over tweedehands herinneringen dan dat ik schrijf over mijn directe omgeving. Muziekfragmenten en films of documentaires zijn net zo’n grote inspiratie als wat ik zelf meemaak.”
Begin dit jaar kwam het alweer vijfde album uit van The Go! Team. Een album met ook een Nederlands tintje want ook de Utrecht indie-rocker Annelotte de Graaf van Amber Arcades is één van de gastmuzikanten op ‘Semicircle’. ‘Ik had een groot koor voor ogen of een brassband die speelde in een school. Krachtig en ambitieus, maar niet glad . Het moest ruwe kanten hebben. The Go! Team heeft altijd gestaan voor afjakkeren en imperfectie, want voor mij is dat de sound van het leven. Het leven heeft altijd oppervlakte geluiden. Ik vind dit zelf in veel opzichten het beste album van The Go! Team.”
Eerder in het gesprek omschreef Ian Parton zich nog meer als een songwriter dan als een muzikant, het maakt hem niet minder gedreven om straks ’t Dok op te stappen in Groningen en een dag later staat de formatie ook in Maastricht. “Wat optreden betreft is voor mij het belangrijkste dat ik heerlijk in het rond kan springen. Het is voor mijn gevoel haast dat muziek spelen haast in de weg zit van het verwoesten van het podium. Als het gaat om liedjes schrijven en maken gaat er veel werk in de details en denken we hard er over na, maar een live optreden is precies het tegenovergestelde. Alles gaat het raam uit! We ruilen de instrumenten, we hebben twee drumkits, twee blazers en we gaan er verdomme gewoon helemaal voor.” U bent gewaarschuwd.