Met ‘Murmurations’ leverde The Epstein een miskend meesterwerk af. Wat een geweldig melancholisch en soulvol alum was dat. De opvolger ‘Burn the Branches’ heeft even langer nodig, maar na twee of drie keer luisteren kan de conclusie zijn, dat dit album misschien iets minder snel toegankelijk is, maar toch ook weer meesterwerkjes bevat, made in Oxford. De band rondom zanger Olly Wills met zijn prachtige en bijzonder gevoelige stem weet te boeien in al zijn emotie, gelaagdheid en vooral pracht. De sterke opening ‘That Voice’, het getergde ‘It Will Pass’ en het gevoelige ‘With You By My Side’ zijn erg gevarieerd, maar oh zo mooi. The Epstein zijn een band waarvan je je afvraagt waarom ze nog niet zijn doorgedrongen tot de grote namen. Olly Wills met bandleden Jon Berry, Sebastian Reynolds, Humphrey Astley en Tommy Longfellow brengen aansprekende liedjes met een behoorlijke scheut country invloeden, maar ook zeker rock en folk. De stem van Wills is prachtig en er zijn liedjes die zeker een groot publiek moeten aanspreken. Op ‘Burn the Branches’ is dat ‘Grand Canyon’ en vooral het bloedstollende mooie en hypergevoelige ‘Funeral’ met drumslagen als om een kist dicht te timmeren. In Groningen is de band overigens al wel ontdekt, want met deze stad heeft The Epstein een nauwe band en bewezen ook als live band zich te kunnen onderscheiden. Burn the Branches is wederom een pareltje geworden.
The Epstein – Burn the Branches
