MUNNEKEZIJL – Als je als act hebt dat je een piratenband bent, dan loop je over een dun koord. Voor je het weet ben je flauw, kinderachtig of val je in allerhande valkuilen. Het valt kortom niet mee om muzikaal piraat te zijn, want de act moet pico bello zijn en ook muzikaal moet het meer dan in orde wezen. The Dread Crew of Oddwood voldeed bij het optreden in De Sluys in Munnekezijl aan al deze voorwaarden. Op het toneel een ploeg heren die op elk galjoen niet hadden mistaan, zonder dat er teveel cliche’s werden gebruikt en zelfs het ooglapje ontbrak. Muzikaal was het dik in orde. Een fijne mix van Ierse folk tot en met liedjes die de Heavy Metal aantikten met vaak piratenonderwerpen. Dat deed The Dread Crew of Oddwood prima. Het plaatje klopte. De band opende voor een mooie mix van liefhebbers van deze niche en enthousiaste Munnikezijlers met ‘Dead Men’s Medley’ wat tevens de afsluiting is van hun laatste album ‘Lawful Evil’ Goed was ‘Meat, Bread and Wine’ wat daarna op het menu stond. Prima muzikanten. Leadzanger en accodeonist Reece Miller of om in het thema te blijven Wolfbeard O’Brady heeft een fijne donkere stem en is de beste zanger van het stel, hoewel ook bassist Andre Beller alias Smithy Crow een fijne stem heeft voor de leadzang. De prima drummer Eric (The) Brown stuwde het tempo op en met mooi spel van Mike Montemarano of te wel Rivan Rahl op de toetsen voegde dat zeker ook wat toe. Eric Schuman met de naam Stark Cordwain op zijn wanted poster had fraai fluitspel op de Tin Whistle en de bouzouki en tenslotte Andrew ‘Deckard Cordwain’ Schuman had uitstekend en bepalend mandoline spel. Vaak is het Miller die de leadzang op zich nam, maar bijna alle andere leden van de band hadden ook hun eigen nummers. Daarin mogen duidelijkere keuzen worden gemaakt. Wat is er tenslotte mis aan het aanvaarden dat de beste zangers zingen? In de harmonieën liep dat veel beter. Sterke liedjes als ‘Join The Ranks’ en ‘Starship of Doom’ brachten de stemming er goed in. Het mooie instrumentale ‘Humours’ was Ierse folk. ‘Whalin’ was een mooi verhalend even als ‘The Gleeman’. Na een paar lekkere drinking songs als ‘Raise Your Pints’ en ‘Binged + Purged’ werd het wat meer Heavy Metal of ‘Heavy Mahogany’ waarbij het wel robuuster werd, maar toch meer een stevige folk dat echte rock met onder andere ‘Sulfur’. Op het podium volop voorraad aan energie met her en der zelfs een ingestudeerd danspasje en mooie verhalen van Captain Wolfbeard O’Brady die de liedjes sterk aan elkaar wist te verbinden met soms een korte introductie en regelmatig een wat langer verhaal. Daarna een mooie ballad met ‘The Ballad of Edward Kenway’. Aan alles is te merken dat deze heren erg goed hebben nagedacht over alles aspecten van hun act, van de passende instrumenten en outfit tot een prima opgebouwde setlist. Met sterke nummers als ‘Throllwack’ en ‘Heavy Mahogany’ werd naar het einde toegewerkt. En hoe gaat dat als piraten verder trekken, het kwam met het robuuste ‘Cities Burning’. Een band die muzikaal meer te bieden heeft als menige ‘normale’ act en ook hun optreden en piraten thematiek af heeft. De maagden en het goud van Munnikezijl zijn inmiddels op weg naar Californië.
The Dread Crew of Oddwood neemt De Sluys over
