GRONINGEN – Op het Dok tijdens Noorderzon in 2017 regende het pijpenstelen tijdens het optreden van Tank and the Bangas. De show was echter zo goed, zo veel lol en zo exceptioneel dat eigenlijk iedereen om de vijver heen bleef staan om mee te swingen met de band uit New Orleans onder de bezielende leiding van Tarriona ‘Tank’ Ball. Het was zo’n optreden dat je jaren later moeiteloos kan terug halen. In de jaren daarna is de ster gaan schijnen van deze formatie in de Verenigde Staten, waar ze enorm veel succes hebben met hun platen en met hun schitterende dynamische optredens, de band is uitgeroepen als beste live band van de Verenigde Staten, maar in Europa wilde dat nog niet zo lukken, ondanks diverse grammy’s die op de schoorsteenmantel in New Orleans prijken. Het Metropole Orkest zag daar de uitdaging in om met Tank and the Bangas op pad te gaan voor een serie optredens en de enorme creativiteit van de band te combineren met dit geweldige orkest onder leiding van de Amerikaans-Portugese dirigent Jacomo Bairos. De ingrediënten voor een heerlijk concert in Spot / De Oosterpoort in Groningen.
De leden van Tank and the Bangas leerden elkaar kennen tijdens een open mic in 2011. Dat klikte dermate dat ze een groep vormden en in 2013 met ‘Think Tank’ een eerste album uitbrachten. De echte doorbraak kwam in 2017 met winst in NPR’s Tiny Desk Contest met het nummer ‘Quick’. Er volgden twee prachtige albums met ‘Green Balloon’ in 2019 en in 2022 gevolgd door ‘Red Balloon’ en meest recent de EP’s ‘Pretty Poems’ en ‘Floating’. De laatste is uitgebracht voor Record Store Day.
Voor de optredens met het Metropole Orkest hadden een aantal Tank and the Bangas songs een eigen arrangement gekregen. De opstelling in de zaal was niet heel erg gelukkig met de band op één flank en het orkest erachter en op de andere flank. Beter was het geweest om de band nog centraler te plaatsen. Lekker vlot opende het met ‘Bluebell’ wat overging in het iets rustigere ‘Quick’, een lekker begin wat werd onderstreept door het mooie ‘Ants’ en het fenomenale ‘Whose in Charge’. De jazz, hiphop, soul en funk van de band werd schitterend versterkt door het Metropole Orkest dat in de begeleiding excelleerde en natuurlijk met strijkers, blazers en percussie veel extra mogelijkheden heeft die normaliter een band niet heeft en die ook vakkundig benutte, waardoor de muziek extra gelaagdheid kreeg. Dat bleek in ‘Whose in Charge’, wat inzette met spoken word, maar heerlijk fel werd en de sterke zangstem van Tarriona ‘Tank’ Ball mooi accentueerde, evenals de fraaie tweede stem van Mark Anthony Thomas. De samenwerking tussen band, met verder drummer Joshua Johnson en Norman Spence op bas, en orkest was prima. Wat in het eerste deel van het optreden opviel dat de energie, bewegelijkheid en passie toch door deze opstelling wat werden geremd en het niet zo explosief was als de shows waarom Tank and the Bangas bekend staan. Dat kon natuurlijk niet blijven duren en dus pakte de zangeres steeds meer de microfoon in handen en zocht haar publiek en bandleden op. De aankondigingen werden gedaan door Ball en Jacomo Bairos, die een prima wisselwerking hierin hadden en mooi wat meer inhoudelijk of wat meer orkestgericht een toelichting gaven. Op basis van een gedicht over haar thuisstad was ‘New Orleans’ was een krachtige liefdesverklaring. De Afro-Amerikaanse vrouw stond centraal in het nieuwe ‘Know’ en ‘Black Folk’ viert de cultuur van black folk in de Verenigde Staten op imposante manier met een prachtige saxofoon van het orkest. Het nummer was even mooi als ‘Boxes and Squares’ dat rustig en verhalend was. Heerlijk was er steeds die afwisseling, tussen soms heel klein bijna een gedicht op muziek, dan weer een schetterend soulnummer of stevige hiphop, met steeds die kracht en muzikaliteit van het Metropole Orkest om nog meer gelaagdheid, power of subtiliteit mee te nemen. Richting het einde werd het steviger, losser en nog heerlijker. ‘DM Pretty’, een lekkere feelgood song over de ervaringen van vrouwen in de social media en het intense ‘Dope Girl Magic’, waren prachtig waarna ‘Where Do We All’ een krachtig slotpunt was om het daarna met ‘Oak Tree’, rustig en erg mooi het einde te bereiken. Uiteraard een toegift om deze schitterende combinatie te vieren met ‘Rollercoasters’. Complimenten aan zowel Tank and the Bangas als het Metropole Orkest om er zo’n fantastisch optreden van te maken. Enige echte bezwaar, dit is muziek om op te dansen, die je tot in je tenen voelt, dat viel niet mee in de stoeltjes. Dat bewaren we voor een volgende keer.