We claimen haar onmiddellijk als Amsterdamse. De debuut EP van Tallulah Rose ‘Rise’ toont een heerlijke relaxte zangeres met haar ene voet in de jazz en de andere in de neo-soul. Tallulah Rose, ook bekend als Tallulah Molleson en, dat moeten we eerlijk bekennen, van Schotse afkomst en neergestreken in onze hoofdstad voor haar studie, kreeg al op haar zestiende de uitnodiging om jazz saxofoon te gaan studeren aan het conservatorium in Amsterdam. Dat was de volgende tussenstop op een reis die al op haar achtste levensjaar begon met een beurs voor koorzang op het St Mary’s Music School in Edinburgh en nadat ze switchte naar saxofoon kon ze haar jazz voorliefde koesteren bij Tommy Smith Youth Jazz Orchestra en the National Youth Jazz Orchestras of Scotland. Eigenlijk moeten we nog verder terug, want ook haar ouders zijn volop gezegend met creatieve genen. Skye Reynolds is een bekende Schotse danseres en Conrad Molleson een muzikant, beide ook bekend door het combineren van genres. Het is dus geen wonder dat ze al debuteert voor ze twee decennia op deze aardbol heeft rondgelopen. Op het conservatorium in Amsterdam kwam ze ook de muzikanten tegen die haar begeleiden. Keys zijn er van Jelte Noordveld, op bass speelt Fanny Van Dijk, gitarist Adam Kiepuszewski en op drums Max Seargent. Rose zelf neemt de zang, saxofoon en de fluit voor haar rekening en tekent samen met Arthur Veys voor de productie. Deze EP klettert zich open en de eerste van de vier nummers waarmee we kunnen kennismaken met Tallulah Rose is het titelnummer ‘Rise’. Relaxt, maar toch met een aardig tempo is dit een lekkere nummer. Jazzy, maar ook zeker soulvol en poppy en de artieste maakt gebruik van haar sterke punten. Haar mooie zangstem wisselt ze af met erg fijn saxofoonspel, waardoor een mooi samenspel ontstaat. Fijn zijn ook de koortjes in deze viering van het leven. In haar zang is ze al prachtig, maar zal naar verwachting alleen nog maar beter worden als haar stem nog meer karakter gaat krijgen. Voor ‘Forward’ neemt ze tempo even terug. Een heerlijk zomers nummer, maar met een mooie bluesy invocatie van een prettige melancholie. Het is een nummer over hoe problemen je kunnen tegenhouden in het leven. ‘Pretty Little Things’ schreef Rose toen ze 10 was. Prachtig dat dit nummer de tand des tijds heeft overleeft en op deze EP een plaats krijgt en die ook dik is verdiend, want het is een sterke volwassen song. Prima toetsenwerk in dit lied van Jelte Noordveld. Een relaxte vibe en een lekkere nostalgie. Het laatste nummer is het ook op single uitgebrachte ‘Jezebel Boots’. Het nummer is een eerbetoon aan de overleden choreograaf Janis Claxton, die als familievriend veel levenslessen deelde en een voorbeeld was als krachtige creatieve vrouw voor Molleson. Dat wordt mooi vormgegeven in de zang die zich losmaakt van de muziek en er als het ware boven zweeft, verheven van het dagelijkse. Een zeer prettige kennismaking met deze Amsterdamse, die de potentie heeft om een voortreffelijke soul of jazz zangeres te worden, misschien wel beide of meer. Ze mag nog mooi kilometers gaan maken en wellicht nog iets verbreden met een leukere blues of folk song, maar deze EP is een ontdekking.
Tallulah Rose – Rise
