GRONINGEN – Als Tailor Birds in het land is, dan is dat een uitstekende gelegenheid om de gedreven Australische violiste te gaan beluisteren. Sophia Kinston is in Nederland en vooral in Ierland om haar nieuwe album ‘Salt’ op te nemen en had even een pauze om vrienden te bezoeken en nieuwe plannen te ontwikkelen en voor een optreden in De Wolkenfabriek in Groningen. Een mooie opluistering van het vrolijke kerstmaal dat daar op het menu stond. In deze ongedwongen sfeer kwam helaas Tailor Birds niet helemaal tot haar recht, zonder dat het op wat voor manier aan haar te wijten was. Schuin naast en achter haar was de speelplek voor kinderen en die waren deze zondagmiddag massaal en energiek uitgerukt om er een dolle speelse boel van te maken. Het was dus focussen om van Tailor Birds te genieten die dit optreden solo deed. Sophia Kinston is dit jaar veel op toer geweest in Europa. Naast veel optredens in Nederland, met onder andere shows op Art Carnivale in Steendam en Taribush Kuna in Dwingeloo, ook veel bühne tijd in Ierland. Een toer met een nare nasmaak, want in Ierland verdween haar kenmerkende elektronische rode viool. Een geval opsporing verzocht. Met een degelijke vervanging zette de artieste ‘Toy Maker’ in, een fijn begin om daarna met haar versie van ‘Bah Bah Black Sheep’ te trachten de kinderen te sussen, maar het moedigde ogenschijnlijk juist aan tot spelen. Kinston is iemand die haar viool met har hele lichaam weet te spelen. Met soms acrobatische toeren van gedrevenheid en een intensiteit die haar hele lijf meeneemt in haar spel vertolkt ze haar liedjes. Zelf heeft ze deze de aanduiding wereldfolk meegegeven. Daarnaast bouwt ze haar sound op met loops en andere hulpmiddelen. Zo klapperde ze onder andere met een gebit. Haar zang is fraai en draagt bij aan het sferische karakter van haar liedjes. Erg mooi en zacht tokkelend op haar viool ingezet was ‘Salt’. Het titelnummer van haar komende album valt daarnaast op door de prachtige zang op dit nummer. ‘Someday You’ll Fly Too” had een mooie ijlheid en ruimtelijkheid in zich die zeer kon bekoren om dan weer de overgang te maken naar de folkklassieker ‘Rosemary & Thyme’ van haar laatste album ‘Where will we go to break free from the Crows’, dat uitkwam in 2018 die juist weer met stevige kwaststreken in de verf werd gezet. Hierna ronde ze met ‘King David’ de eerste set af op een rustige manier. Helaas waren haar aankondigen en verhalen slechts bij flarden te verstaan, maar Kinston zette zich in om ieder lied van een goede introductie te voorzien. Ondanks de omstandigheden intrigeerde ze met haar opvattingen over haar liedjes en haar geheel eigen stijl. In de tweede set meer van dat moois met prachtige songs als ‘Dirty Old Town’, ook een mooie invulling van een klassiek folk nummer met daarnaast nummers van haar komende album, maar ook ouder werk zoals het erg fraaie ‘Winter’s Fall’ en ‘White ‘Feather’. Met het nieuwe album op zak komt ze vast terug naar Nederland om haar werk te presenteren op een luisterpodia of een mooi folkfestival die niet vies is van nieuwe invullingen van folk. Tailor Birds blijft opmerkelijk en mooi.
Tailor Birds doet de kinderen spelen
