GRONINGEN – Het voorstel van de technicus van dienst om 1 minuut voor het aanvangstijdstip het bord helemaal leeg te maken en dus de sound check overnieuw te beginnen was wellicht nodig, doch niet praktisch. De formatie die voor het eerst buiten Amsterdam optrad moest dus maar aangeven wat ze nodig hadden tijdens het optreden in Brouwerij Martinus bij de Excelsior Showcase in Groningen. Dat was bijzonder jammer. De band rondom Suzewind Vlaar deed haar best, maar hoorbaar werd er gesleuteld aan het geluid en dat kwam niet echt meer goed. Jammer, want dit podium was eigenlijk de hele week het voorbeeld hoe het moest op dat gebied. Bij Suzewind draait het om de mooie teksten en de zachte omfloerste zangstem van Suzewind Vlaar. De sterke punten kwamen lang niet altijd naar boven in het geluid van de band. In de rustige nummers , zoals ‘”De films hebben gelijk”‘ viel het nog mee, maar als het wat steviger is, dan viel de zang weg. Ook in optimale omstandigheden kun je je afvragen of de stem van de zangeres gebaat is bij een volledige band er achter. Er viel toch voldoende te genieten. ‘Zeven Dagen’ is gewoon een mooi nummer en ‘De liftjongen’ ook. In de laatste nummer zaten muzikaal wel af en toe wat vreemde wendingen. Wellicht een goede zaak om de nummers ook op dat gebied nog eens bij langs te lopen en hierin een stap te zetten. De relatief nog onervaren band is en interresant project, maar moet echt nog groeien. Leuk intermzzo was het voordragen van een Annie M.G. Schmidt gedichtje. Onverwacht en spontaan. Suzewind Vlaar is een spontane frontvrouw, die af en toe haar bescheidenheid wel mag afleggen. Via het sterke ‘Geen van ons Vergeet’ sloot Suzewind af met ‘Als de Winter Komt.’ Passend met sneeuw op de stoep en ineens was het geluid een minuut lang perfect. Even was de zang, zoals het moet zijn. Suzewind is een leuke aanvulling met het Nederlandstalige materiaal en de mooie zang. De band zou er goed aan doen deze sterke punten te benadrukken.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden