Bekendheid kreeg Sully Erna als zanger van Godsmack, maar ook solo weet de Amerikaan te boeien met prettig in het gehoorliggende maar erg persoonlijke songs. Na zijn album ‘Avalon’ uit 2010 is het zeven jaar geweest voor hij met ‘Hometown Life’ weer een album uitbrengt. Een prettig album, hoewel het met het titelnummer begint en dat is niet het sterkste nummer van de plaat. Veel beter bevalt dan ‘Your Own Drum’ en vooral ‘Different Kind of Tears’ dat een lekker vlot nummer is. Erna weet ook in het ietwat melodramatische ‘Take All of Me’ prettig te overtuigen en datzelfde telt voor het andere nummer uit het rustige middenstuk van het album ‘Don’t Comfort Me’. De titels geven al aan, dit is niet altijd een vrolijk album. Verre van dat. Erna put uit het rauwe leven. Zijn rockachtergrond is duidelijk hoorbaar, maar hij gebruikt tal van andere inspiratiebronnen, zoals in ‘Turn it Up’ waarin jazz en soul hoorbaar zijn. Billy Joel doet zijn invloed gelden in het nummer ‘Blue Skies’, wat een prachtig nummer is met veel piano. De sterke rocksongachtergrond combineert uitstekend met de nummers die Erna akoestisch aan het componeren was op gitaar en piano. De artiest stapt met grote stappen door de genre’s en doet dat goed. Geen grenzen om de kracht van liedjes tot uiting te brengen en vooral de kracht van de compositie en de tekst staat voorop. In die teksten neemt hij de luisteraar mee naar zijn heel persoonlijke zieleroerselen. Lekker poppy is ‘Father of Time’ vlot en toegankelijk, maar erg mooi. De afsluiter is weer serieuzer van toon. ”Falling to Black’ is onopgesmukt, maar dringt door tot diep in je gevoel. Heel fijn dit heel persoonlijke album van Sully Erna.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden