DRACHTEN – De tabaksindustrie is één van de meest perverse industrieën ter wereld. Al jaren zijn er beschuldigingen van moderne slavernij, het gebruik van hun product ondermijnt de gezondheid en jaarlijks sterven duizenden aan longkanker en over hoe verslaaft je raakt goochelt de industrie al decennia met getallen om zaken te verhullen, alles met de mantel der liefde toegedekt door een krachtige tabakslobby. Zou er iemand van de tabaksindustrie lekker in het zonnetje aanwezig zijn geweest op Simmerdeis in Drachten, dan had het optreden van Sophie Straat met een brede smile een flinke duim omhoog gehad. Met sjekkie in de mond speelde en zong één van haar bandleden het eerste nummer in een poging om ‘cool’ te lijken? Het deed afbreuk aan de vele goede boodschappen die deze protestzangeres heeft over racisme, seksisme, de elite, stadsontwikkeling, corruptie en dergelijke als je één de meest schadelijke industrieën van allemaal zo in de schijnwerpers zet en zou bij haar wellicht toch een punt zijn om even over na te denken. Dat sjekkie kan backstage best uit en wachten tot na het optreden, want het blijft natuurlijk een persoonlijke keuze. Een puntje van aandacht bij een overigens heerlijk optreden van Sophie Straat en haar band. Een lekker fel begin met ‘Smartlap is niet dood’ was de start voor een afhankelijk wat met de voelsprieten uit, maar later toch steeds uitbundigere en vermetelere show. Sophie Straat is de Amsterdamse Sophie Schwartz. Als onderdeel van een afstudeer project nam ze een smartlap op en dat was het begin van veel succes met inmiddels twee albums, waarvan ‘Smartlap is niet dood’ de laatste is, met indie-levensliederen en popsongs die een grote maatschappelijke betrokkenheid uitstralen en prachtige shows opleveren die stof tot nadenken geven. Het was even afwachten hoe dat viel in Drachten voor de zangeres en haar band. Na het rustigere ‘Jessie’ was een terloops geuit “Deze is voor alle blanke racisten”, even een kijken hoe heet het badwater was opmerking als inleiding voor ‘Hey Yvonne’, dat een krachtig statement is tegen racisme. Via de smartlappen ‘Oranje Boven’ en direct door in ‘Mijn club’ was het de man die denkt dat hij de vrouw mag verbeteren, louter omdat hij man is het onderwerp in ‘Mannen’ dat een prachtige meezinger was die ook definitief duidelijk maakte dat Straat een ontvankelijk publiek had voor haar boodschappen. De krachtigste van allemaal was het statement dat ze maakte over de dood van Sanda Dia. Bij de ontgroening van een Belgische studentensociëteit werd Dia dermate mishandelde en vernederd dat hij kwam te overlijden. De zoontjes van papa’s met geld en invloed kwamen weg met een spreekwoordelijk “foei” en werden keihard en zeer terecht op de korrel genomen in ‘Papa’. Dit was een meer poppy nummer, want naast de smartlap pakt Straat ook regelmatig bekende pop melodieën om hier een Nederlandse tekst op te schrijven, overigens ook in een mooie smartlap traditie. Muzikaal is het prachtig. Lekker swingend, aanstekelijk en met prima en ervaren muzikanten om haar te ondersteunen brengt vol expressiviteit en danslust haar nummers en werd de band met het publiek verder gesmeed. Prachtige nummers als ‘Mooier als je lacht’, een zeer terecht lied over grensoverschrijdend gedag en dat dit uitermate ernstige gevolgen heeft en het gedreven ‘De Vergiffenis’ over anti-abortus wetgeving in de VS waren prachtig. Lekker springerig de oproep om maar op een vrouw te stemmen voor de ‘Tweede Kamer’ en ‘ACAB’ over de politie en diens harde optreden bij een woonprotest. De afsluiting van dit zeer geslaagde optreden kwam Sophie Straats persoonlijk favoriet ‘Vrijheid, Gelijkheid, Zusterschap’ en haar aanklacht tegen de beknotting in Amsterdam ‘De Stad is van Ons’. Een sterk optreden en Simmerdeis omarmde Sophie Straat, zong en danste met haar mee en het protest sijpelde op deze wijze door Drachten in. Heerlijk genieten van een fijn feestje en stof tot nadenken achteraf. Dank aan Sophie dat ze in een uurtje zoveel belangrijke zaken agendeerde en op zo’n mooie en strijdbare wijze. Van artiesten, schrijvers en journalisten die vraagtekens durven zetten en maatschappelijke ontwikkelingen scherp in de gaten houden heb je nooit genoeg om in het gesprek met elkaar te blijven stimuleren.
Stof tot nadenken bij prachtige show Sophie Straat
