GRONINGEN – Een groot publiek had verkoeling gezocht in het Sterrebos in Groningen rondom de muziekkoepel tegen de brandende september zon en om zich te laven aan het muzikale aanbod. De hele zomer worden op die muzikaal historische plek gratis toegankelijke concerten georganiseerd waar regionale bands de kans krijgen te spelen en cultuur heel laagdrempelig aan een grote groep stadjers wordt aangeboden. Wat drinken mee, zelfs sambaballen om mee te doen en genieten van de muziek en de buitenlucht. Een prachtig initiatief, dat straks onder de noemer Podium Zuid ook weer onder dak verder gaat. Een project dat ook een bredere steun verdiend, want nu komt de financiering vooral van een aantal buurtcomités, maar cultuur aan een grote groep Groningers brengen voor wie de stap naar een podium in de stad om hun moverende redenen misschien net iets te groot is, is een initiatief dat brede steun verdiend. Voor deze laatste buitenconcerten waren een aantal van de ouderdomsdekens, een term die geen betrekking heeft op de leeftijd, maar op de ervaring van het gezelschap, van de muziekscene in Groningen samen gebracht in de Hans van Lier band. Hans van Lier is de man die in vele bands heeft gespeeld en ook regelmatig in Amerika heeft opgetreden. Begin deze eeuw heeft Van Lier zelfs een samenwerking met Mick Taylor van de Rolling Stones, terwijl ook met Tommy Shannon en Chris Layton uit de band van Stevie Ray Vaughan wordt gespeeld. In Nederland zit hij in een band met zangeres Hanneke Kappen, maar eigenlijk in de loop van bijna een halve eeuw in meer formaties dan te benoemen zijn. Als Van Lier stopt met zijn band Hans van Lier & The Sidekicks gaat het samen met Lourens Leeuw verder in 2016 met de Hans van Lier Band. Het album ‘Good Wine Needs No Bush’ verschijn t snel daarna en meer recent wordt ‘Two Lonely People’ op de markt gebracht. Ervaring was er voldoende te vinden op het podium dus met naast gitarist Van Lier en bassist Leeuw ook zangeres Marjon van Dijk, gitarist Bennie Timmer en drummer Bram van der Land, invaller voor de reguliere drummer Harrie Groenewold. Op het menu deze middag een mix van blues, rock en rock & roll, waarbij vaak, maar niet uitsluitend, uit eigen werk wordt geput. Het begint lekker bleusrockende met ‘Losing You’. Een prima opening, waarbij vooral vocalist Marjon van Dijk zich kan etaleren als een prima zangeres, die ook vaak, maar soms afgewisseld door andere leden van de band, kort en goed de nummers introduceert aan het publiek, dat eigenlijk direct ook op de band reageert, participeert en met sambaballen musiceert op de klanken van de Hans van Lier band. Na dit robuust klaroengeschal om de band neer te zetten, gaat het iets rustiger verder in ‘Something You Got’. Een nummer, wederom lekker bluesy, met een kalme opbouw wat prima in elkaar zit en mooi voor spanning zorgt. Je merkt de ervaring van de band in het hele optreden, maar nog het meest als het even technisch tegenzit, een knetterende microfoon probeert tevergeefs roet in het eten te gooien en zonder dat het publiek er veel van meekrijgt wordt dit gladgestreken en gaat het naadloos verder. In ‘Baby, Please Come Home’ dat prachtig stevig is, is er een hoofdrol voor de gitaar van de naamgever van de band, die een fijne solo speelt. In ‘Same Old Blues’ treedt die andere legende in de band naar voren. Lourens Leeuw staat al op Groninger podia sinds 1961. Hij stond in het voorprogramma bij de Rolling Stones, maakte deel uit van Cuby & The Blizzards, zat in de band van Herman Brood en trad op met Nina Hagen en speelde in genoeg bandjes om een boek mee te vullen, wat dan ook in 2014 verscheen. De bassist ging in dit nummer in duet met Van Dijk. Via de ballad ‘Hurt so Bad’ met een mooie solo van Bennie Timmer ging het een stapje meer naar de rock met het prachtige ‘Hard to Kill’ een eigen nummer, dat fantastisch was en lekker stevig rockte. Net zo mooi was I’m not An Angel’, waarna Leeuw nogmaals zijn zangkwaliteiten mocht demonstreren in een Rock & roll nummer. Geroutineerd en prima werd het geboeide publiek in opperste stemming achter gelaten met nogmaals die fijne stem van Van Dijk, een onopvallend, dus uitstekend, invallen Bram van der Land en beide gitaristen Bennie immer en Hans van Lier voorop op het podium in “Torn Down’. Goede muziek is niet alleen voor de prille twintigers, maar gewoon lekker spelen en het publiek een prachtige middag bezorgen is van alle tijden en prachtig dat daar alle gelegenheid voor is in het Sterrebos.
Sterrebos plezier met Hans van Lier
