GRONINGEN – De connectie tussen Groningen en Maria Mena is prominent. Al bij haar eerste successen in het eerste decennium van deze eeuw stond ze in De Oosterpoort en nu het tweede decennium ten einde loopt kwam ze terug, nadat ze hier in haar loopbaan al diverse tussenstops had gemaakt. Een aantal liedjes waren nog steeds dezelfde, maar toch kon je nog amper spreken dat hier dezelfde vrouw stond. Het leven had haar door de mangel gehaald en gelouterd en sterker was ze terug. Al jong verwoorde ze haar doelstelling om met haar levenservaringen verwerkt in liedjes ook andere mensen te helpen en dat was duidelijk het thema dit concert. Al in haar eerste praatje na drie nummers ging ze er op in dat ze de vorige keer graatmager op het toneel gestaan had in Groningen, het ieder naar de zin wilde maken, mede daardoor doodop was en ook nog eens tegen een scheiding aan hikte. Het leven had haar op de stoel gezet en geleerd weer van zichzelf te houden en nee te zeggen. Daar kwam ze voortdurend op terug en daarmee kom je op een heel persoonlijke, maar ook heel dunne lijn terecht. Soms werd het daarmee wel heel zwaar en een beetje prekerig. Nu en das was het ook beter om de praatgedeeltes net wat lichter van toon te maken en de liedjes net iets meer te laten spreken, maar gedurende het concert wist Maria Mena steeds beter de juiste toon te vinden en ook meer zelfspot er in te leggen. Muzikaal begon de Noorse zangeres groots en meeslepend met ‘Good God’, dat ze mooi liet contrasteren tegen het gevoelige ‘You’re The Only One’ om dan nog dieper in de emotie te duiken in het liedje over vreemdgaan ‘Lies’. Het is folkpop met af en toe een volle rocksound. Het eerste echte hoogtepunt was na de lange introductie ‘Bend Till I Break’. Maria Mena weet al jaren te overtuigen met haar prachtige stem. Ze wordt hierbij ondersteund door vijf bandleden en vier achtergrondzangeres. In een kring opgesteld rondom de zangeres die hierdoor in de aandacht bleef. Nu en dan stapte even een gitarist naar voren voor een solo, maar Mena deelde de eer constant met haar medebühnegenoten. Na het mooie ‘Caught of Guard’, een liedje met toenemende stevigheid werd via ‘This Too Shall Pass’ toegewerkt naar het verhaal over haar scheiding en het belang om voor jezelf te durven kiezen. Hier was de kanttekening bij te zetten dat ze dit bracht als een verhaal waar beide beter uit waren gekomen, maar dat in de praktijk in andere gevallen ook wel degelijk verliezers kunnen zijn. Het bijbehorende ‘Leaving You’ was fenomenaal mooi. Na het rockende ‘Gonna Lose’ liep de zangeres zichzelf en de setlist voorbij en ging direct door naar ‘Habits’ waarbij ‘Homeless’ werd overgeslagen en ook niet meer werd ingehaald. Het leverde even wat verwarring op bij de band, want juist na dit nummer verdween het gros van het toneel en dat moest nu eerder. Heel klein werden vervolgens ‘Habits’, als duet met achtergrondvocalist Filip, en het volgende ‘Growing Pains’ gebracht. Hierna werd even deze gevoeligheid ontladen met het nieuwe ‘Live and Learn’. Mena wiens laatste album straks alweer vijf jaar geleden is, beloofde in 2020 met nieuw werk te komen. De afsluiting kwam met haar bekende nummers. ‘Het prachtige ‘Just Hold Me’, haar grootste hit in Nederland ‘All This Time’ en ‘I just don’t wanna meet her’ als laatste nummer voor het publiek haar terug het podium opriep voor een toegift. Wederom begon dat met een belangrijke les. Het is af en toe best in orde om toe te geven dat het niet elke dag hosanna is, maar dat je je ook wel eens kloten kunt voelen in het sterke ‘Not Ok’ voor werd afgesloten met de kerstsong ‘Home for Christmas’. Een heerlijk gevarieerd concert met belangrijke boodschappen van een vakvrouw die haar positie in het leven elke dag weer probeert te vinden en dat open en eerlijk met ons deelt in prachtige liedjes.
Sterke vrouw Maria Mena is terug in De Oosterpoort
