GRONINGEN – Er komt nieuw werk aan van Lena Hessels. Op Noorderslag presenteerde ze haar nieuwe show, maar vlak daarvoor zat nog Platosonic. Om tijdens haar optreden in de Coffee Company in Groningen niet al de zaak te verraden, was dat een mooi moment om afscheid te nemen van haar oude setlist. Dat is overigens geen straf hoor die oude setlist, want het materiaal dat ze daar voor gebruikt is afkomstig van haar album ‘Billow’ en dat is een prachtige explosie van rauwe creativiteit en fantasie. Lena Hessels is zo’n buiten de lijntjes kleurder. Iemand die regels over de rand kiepert en haar eigen invulling geeft aan wat voor haar muziek is, wat haar inspireert en wat zij produceert. Een heerlijk talent, dat druk op weg is om te zoeken wat voor haar de juiste aanpak is en dat proces op het podium deelt met haar publiek. Soms gaat dat met vallen en opstaan, maar vaak levert dat een fascinerend resultaat op. Met ervaring, Lena Hessels is nog van de generatie piep, is het te hopen dat ze het avontuurlijke en soms het rauwe weet te behouden, maar die steen waar ze zich af en toe aan stoot steeds beter kan vermijden. Op het podium van Platosonic verscheen ze met een grote hamer. Een gimmick die nu werkt, maar straks zal verdwijnen waarschijnlijk. Voor haar begeleiding maakt ze gebruik van elektronica via een percussion pad die ze aanstuurt met een klap met de hamer of gitaar. De hamer symboliseert ook de dreiging die soms van haar liedjes uitgaat. Liedjes over seriemoordenaars en zo. Haar opening was het erg fijne ´Falling´. Een liedjes waarin ze spreekt-zingt en dat rustig en mooi is en met een mooie achtergrond van krakende geluiden die deels aan een schip in de wind in donkere verlaten haven doen denken of juist een zagerij waar één iemand onverstoorbaar zijn zaag door hout of been laat gaan. Het geeft een enorme sfeer die de toon zet. ‘Falling’ is ook het openingsnummer van haar album overigens. A Capella gaat het verder in het fantastische ‘SunflowerBby’, wat het liedje is over die seriemoordenaar waar de onschuld het opneemt tegen de gruwelen. ”Welter’ is het eerste liedje waarbij ze haar gitaar pakt. Een prachtig nummer. Op het podium staat een dame met lef, die uitstraalt schijt te hebben aan bepaalde zaken. Er is nagedacht over haar outfit. Ze kijkt haar publiek diep in de ogen als ze haar liedjes brengt en vertelt ontspannen haar verhaal. Haar stem is fraai en past precies bij wat ze brengt. De emoties zijn er in voelbaar en die weet ze prima over te brengen. Na ‘Seven’, sluit ze af met ‘Standby’ en ineens is ze van het podium verdwenen en staat ze op de grote koffie tafel om haar liedjes nog dichterbij te brengen. Lena Hessels is zo’n unieke geval. Iemand die haar weg vindt op haar manier en op haar voorwaarden. Ze laat zich niet in een mal duwen, maar ontdekt precies wat ze zelf wil brengen. Laten we hopen dat het zo blijft, want dan gaat ze haar publiek blijven verrassen met van die inspirerende en mooie optredens.
Sterke Lena Hessels is zo’n buiten de lijntjes kleurder
