SCHEEMDA – Is hij nou de act waarvan je over tien jaar nog precies weet dat je die zag op Grasnapolsky in De Toekomst in Scheemda? Nee, dat is Cero Ismael nog niet, maar met zijn soulvolle hiphop weet hij zeker te boeien en als betrekkelijk jonge act moet hij ook de kans krijgen om met podium ervaring het klappen van de zweep te leren, zodat hij straks wel die onvergetelijke artiest is, waarvan je altijd nog kan beweren… Cero Ismael, joh die zag ik al voordat iemand van hem had gehoord op Grasnapolsky. Toch is de Amsterdammer zeker geen onbekende meer, waarbij steevast zijn potentie wordt geroemd. De Melkweg boekte hem al, evenals Motel Mozaïque en digitaal kon hij zich presenteren begin dit jaar op Eurosonic / Noorderslag in Groningen. Dan reik je al verder als menig andere artiest. Belangrijk in dit proces zijn de tracks die hij al uitbracht op onder andere zijn eerste EP ‘Blue Man’. Het is een mooie combinatie die hij daarop heeft, zijn soulvolle stem, kalme relaxte hiphop afgewisseld met R&B zang. Het is haast poëzie wat hij presenteert qua lyrics en als hij dat nog wat met iets meer bravoure op een goede manier gaat doen, dan wordt hij op het podium ook een erg aansprekende act. Tijdens zijn show op Grasnapolsky opende Cero Ismael met ‘Dancer’, een nummer dat op op de EP is terug te vinden. Vlot, maar met een mooie bedaardheid vraagt hij hoe het met ons gaat in de openingszin met soms wat ontregelende tonen en een mooie tempowisseling. Zijn hoge zang is even wennen, maar laat zich al snel koesteren. Het is de moeite waard om de tekst te volgen, die prachtige passages bevat in dit lied, maar ook in andere nummers. Het tempo gaat nog verder omhoog in ‘Missing Out’. Tussen de nummers door blijkt hij een charmante spreker, die in zijn verhaaltjes het publiek betrekt, maar te weinig nog over de liedjes zelf vertelt. Het eerste hoogtepunt van het optreden is ‘Intense’ dat net wat rustiger is. ‘SMT’ volgt met weer mooie tempowisselingen en wat vooral in dit nummer aanspreekt is de tederheid in zijn stem. Het optreden is erg gevarieerd en in ‘Tell Me How / Birds’ begint het haast als spoken word voor het prachtig wordt. Hij varieert goed in zijn set list en wat rustigere nummers wisselende wat vlottere af. Songs als ‘Insane’ of ‘Discontent’ met piano en lekker swingend zijn prima voor hij afsluit met het prachtige, net even wat meer uitpakkende ‘Darling’ wat daardoor kan uitgroeien tot het mooiste nummer van de show. Volop potentie en prachtige teksten, nu nog een show die onontkomelijk is, dan gaan we vast veel meer horen van Cero Ismael.
Soulvolle hiphop van Cero Ismael bevalt prima
