Een snelweg is het eerste wat je hoort als met ‘All To The Test’ het album ”Blame Me For The Storm’ van Sophie Coyle van start gaat. Een prachtig noir folk album dat lichtvoetig combineert met inktzwart. ‘Blame Me For The Storm’ is een sterk en meer dan overtuigend debuutalbum van deze Ierse artieste. Het is een fascinerend werkstuk met sterke teksten, geweldige verhalen en prachtige gelaagde zang. Bijzonder en zeer aansprekend is ‘Delerium’, één van de hoogtepunten van het album en al gebruikt in een film tien jaar geleden. In dit nummer, waarop Coyle verschillende stemmen zingt en het verhaal vertelt met referenties uit de natuur, een krachtige vrouw die niet met zich laat sollen. Dat is ook het thema van het album, vrouwen die voor zich zelf opkomen. Ze geeft in haar liedjes een stem aan vrouwen die, soms vanuit het graf, zoals in het geweldige ‘The Burning Gorse’ dat indruk maakt. Haar muziek is het beste te omschrijven als gothic folk, waarbij zoete melodieën fraai contrasteren met haar donkere teksten. Wat erg duidelijk is, is dat Coyle construeert in beelden. Ze schrijft haar teksten vanuit een krachtige visie. Begrijpelijk, want naast folkzangeres is Coyle ook illustrator. Veel van haar beelden, net als de mooi vormgegeven hoes, haalt ze uit de natuur. Sommige liedjes als ‘Delerium’ met alleen Sophie Coyle op gitaar zijn rijk door de zang, andere liedjes zoals ‘Rambling Romeo’ worden met een volledige band bestaande uit Paul Carolan op drums, Bryan Quinn op trompet, Pierluigi Ciocci op viool, Peter Baldwin op bas en Paul Campbell op hammond orgel uit gevoerd, terwijl op andere nummers ook pianist Marc Aubele, Conal McIntyre op autoharp en anderen meewerken, zoals haar echtgenoot Jinx Lennox die in de zang een bijdrage levert op ‘Jonah and the Whale’. Het debuut album is lang over tijd, want een aantal liedjes zijn al een decennium oud. Gelukkig, beter laat dan nooit, zijn ze nu toch uit in de wereld. Songs die gehoord mogen worden, zoals de vrouw die in ‘Rambling Romeo’ de verdwenen vader van haar kind toezingt of de slapeloze vrijgezel die in ‘Rainy Season’ haar heil zoekt in een bar die dames gratis toelaat om daar onderdak te vinden. Bijna alle liedjes zijn erg sterk, maar ‘Mayfly’ is de uitzondering die de regel bevestigd. Dat nummer kan niet bekoren. Ach de kniesoor die daar op let, want ‘Uruguay’, ‘Brave Bird’ en You Still Belong’ zijn hypnotiserend en prachtig.
Sophie Coyle – Blame Me For The Storm
