GRONINGEN – Onmiddellijk even zeuren. Als je mag optreden op een internationaal showcase festival als Eurosonic / Noorderslag en je staat op de digitale editie die de komende maanden nog afgestruind gaat worden door bookers, manager en muziekjournalisten uit de hele wereld, waarom dan een aankondiging in het Nederlands en je voorstelen in onze moedertaal. Het spreekt van net iets meer internationale ambitie omdat dan even in het Engels te doen. Niks ten nadele van onze taal, maar in Italië of Noorwegen is de vlotte zoeker dan wel al verdwenen als na twee minuten Nederlands gepraat de muziek begint. Wie wel is blijven luisteren zal aangenaam verrast worden door moderne jazz formatie SMANDEM. Het is relaxte instrumentale jazz met facetten van urban en hiphop. De op het conservatorium van Amsterdam gevormde muziekclub bestaat uit bassist Aäron Bouwman, David Nino van der Grinten op keys, Rafael Devante Sinay hanteert met verve de gitaar en Kick Woudstra completeert de band op drums. Het stel heeft met hun moderne kijk op jazz al een flink aantal mooie festivalnamen op hun palmares mogen bijschrijven en 2021 moet het echte doorbraak jaar worden met het uitkomen van het debuutalbum ‘Self Titled’ in april. Op dat album komt ook te staan ’12 AM in Bali’, Voor de albumversie is er de hulp ingeroepen van Elena Pinderhughes. Pinderhughes werkte als fluitist met onder andere Herbie Hancock. Op dat nummer heeft dat fluitspel een erg belangrijke en welhaast sprekende rol waarbij en prachtige en bij tijden pittige laag wordt toegevoegd. Het nummer was de opening van de showcase van SMANDEM., maar nu zonder fluitspel. Misschien niet helemaal de goede keus, want nu bleef het net te vlak en was juist wat deze album versie zo fantastisch mooi maakt hier afwezig. Het nummer kon nog wel wat peper gebruiken, ondanks fantastisch gitaarspel van Rafael Sinay, die als intermezzo heel intiem en klein een heel mooi moment wist in te bouwen, waarna het in de tweede helft van dit nummer op momenten erg mooi werd en nu en dan ook wat verrassender. ‘Illumi’ komt ook op het album te staan en dat is een prachtige compositie met verrassing, kleine momentjes, waarna de band toch weer met heftigheid uitpakt en nu ook een hoofdrol voor David van der Grinten op toetsen, mooi ondersteund door de ritme sectie met Kick Woudstra de soms heel subtiel drumt en soms hem goed weet te raken. De samenwerking met Elena Pinderhughes is overigens niet de enige gast, want ook Pink Oculus is te horen op dat album, waar de jazzliefhebber naar mag uitkijken. Deze stadsgenote van SMANDEM. is te horen op het nummer ‘Parasite’. Hiermee, ook nu zonder gast, sluit de formatie af. N dit geval sagen ze uitstekend in om het nummer fraai, groots en boeiend te houden zonder de bijdrage van Pink Oculus. Een heerlijke afsluiting met sterk baswerk van bassist Aäron Bouwman. Deze showcase toont dat deze band potentie heeft om door te groeien tot een uitdagende liveband, maar af en toe ook nog echt even moet nadenken en slimme keuzen moet maken.
SMANDEM. heeft erg fijne sound
