GRONINGEN – De Finse anarchofolk formatie Slack Bird kreeg het voor elkaar. Theater De Kapel ging eerst in de benen om mee te dansen en daarna kregen Dave Klas en Susanna Leppänen het publiek nogmaals omhoog voor een verdiende staande ovatie. Een prestatie van formaat, want Slack Bird zingt veelal in het Fins en heeft met accordeon en banjo ook nog eens geen doorsnee formatie. Neem daarbij ook nog eens dat de banjo een notoir nukkig instrument is dat tijdens een optreden veel liefde en aandacht behoeft. De aanvankelijke waarschuwing van Klas was dan ook dat het concert dankzij het stemwerk makkelijk een uur of vier in beslag zou kunnen gaan nemen. Zover kwam het gelukkig niet. Uiteindelijk bleef de vaart er redelijk in, helemaal omdat Klas de tijd goed wist te gebruiken met verhalen over het aankomende liedje en het stemmen redelijk vlot plaatsvond. Het duo deed Nederland al veel vaker aan, maar kwam nu voor het eerst in Groningen ter promotie van hun nieuwste album ‘Aleta Au’. Eerst echter was er een boodschap te brengen. Met het vlotte ‘Danuta’, dan niet op het album, maar op het twee jaar geleden verschenen ‘Let’s Start Wearing Capes’ staat en het mooie en rustige ‘Menolippu natseille’ werd stelling genomen tegen fascisme en vooringenomenheid. Klas die veelal het woord voerde sprak zich hier onomwonden tegen uit. Hierna volgde het enige niet Finse liedje met een mooie uitvoering van de Amerikaanse traditional ‘Shady Grove’. Opvallend is de donkere stem van Klas die, zelfs op een moment dat de microfoonstandaard even wegzakte, geen moeite had de zaal te bestrijken en het mooie heldere en twinkelerende stemgeluid van Susanna Leppänen die niet alleen erg fraai contrasteerden, maar ook prachtig versmolten. Erg mooi was ‘Jouni’. Een fraai ingetogen lied waarmee een andere boodschap werd gebracht, het belang van de natuur. Een thema dat even later terug kwam in ‘Vellamo’. Vaak vertelde Dave Klas daar prachtige verhalen bij. ‘Vellamo’ is een lied over de periode dat hij bij een Fins meer biologen hielp met het in beeld brengen van een zeldzame vis die uitsluitend in dat meer leeft. Voor het in kaart brengen van de vis moesten camera’s op palen in het water worden geplaatst. Bij het slaan van de paal verloor Klas zijn evenwicht en verdween met de enige geschikte hamer onder water. Hij kwam weer boven, de hamer is tot op de dag van vandaag terug te vinden op de bodem van dat Finse meer. De mooie verhalen, soms wat druk gebracht, gaven betekenis aan de liedjes. Hoogtepunt van het optreden was wel ‘Ievan Polka’. Een traditioneel Fins volksliedje over een jong stel dat elkaar ontmoet op een dans en dan wegsluipt naar het ouderlijk huis om vol passie de liefde te bedrijven. De moeder hoort dat en heft Finse kerkliedjes aan tegen zoveel zonde. Ter illustratie zong Leppänen eerst een stukje gospel en daarna nam ze de leadzang in dit gepassioneerde lied dat één van de toeschouwers zoveel voldoening gaf dat ze vroeg of ze een sigaret mocht opsteken na afloop. Een fijn Fins Folkduo dat prachtig speelt, met voldoende rauwheid, maar ook volop passie en tederheid en er in slaagde om elke taalbarrière weg te nemen en dat is een uitstekende prestatie.
Slack Bird krijgt staande ovatie in De Kapel
