De leden van Shards zijn Kieran Brunt, Lucy Cronin, Sarah Latto, Bethany Horak-Hallett, Kate Huggett, Chris Huggon, Jack Lawrence-Jones, Rose Martin, Augustus Perkins Ray, Oli Martin-Smith, Josephine Stephenson en Héloïse Werner. Dat is belangrijk, want dit ensemble identificeert het belangrijkste instrument als de stem. Het voor en nadeel van meerdere zangers is dat je aan de ene kant veel mogelijkheden hebt tot verschillende sounds, aan de andere kant moet je ook op passen dat het niet als los zand aan een zit. Centrale figuur achter Shards is Kieran Brunt. De producer uit Londen heeft de zang en de persoonlijkheden van de zangers bijeen gezocht tot een zeer aangenaam geheel. Shards begeeft zich op het gebied van vocale contemporain klassiek. Het begint rustig met de titelsong, die fijn rustig op de benen komt en daarna fijn gaat twinkelen. ‘Summer Sickness’ is dan een stuk plechtiger en ook zwaarder van toon, hoewel nu de muzikale begeleiding daar mooie doorheen snijdt met een prachtig contrast. Brunt weet op een ontzettend ingenieuze manier een prachtige diepgang te bewerkstelligen. Met een elektro ondergrond en door met de vele zangpartijen, soms individueel, soms als koor, door elkaar te mixen en te dubben weet hij er iets prachtigs van te maken. Geen meezingers overigens, maar heerlijke luistermuziek die, in de juiste stemming, je prachtig weet mee te voeren en ook een heel duidelijke filmische kwaliteit heeft. Wat heel erg fijn is, dat de zangers niet in een koor worden weggeduwd, maar dat er juist ook heel veel ruimte is om de individuele kwaliteiten te tonen en een duidelijke rol te spelen in het grotere geheel. ‘Dissect’ begint rustig en vormt prachtige abstracte soundscape en gaat bijna ongemerkt over in ‘Thoughts’. ‘Beams’ is dan juist weer heel erg een koor, met een grote invloed van de gitaren. Het album is fraai opgebouwd, de rauwe kantjes worden gekoesterd en de muziek en de stemmen zijn prachtig in evenwicht. Soms is het groot en meeslepend, dan weer heel klein en intiem. Prachtige songs als ‘Lost’, welke een benauwd gevoel heeft en war in de individualiteit weer voorop staat en in ‘Nebulous’ is het de intensheid en vocale kracht die overtuigd. ‘Unrest’ is dan weer robuuster. Het is een prachtig album geworden dat geen plaats heeft in de jachtige wereld, maar juist de intieme ruimte en de rust nodig heeft om zich helemaal te tonen is de conclusie na het afsluitende ‘I Needed The Sun’.
Shards – Find Sound
