HEERENVEEN – Scrum is altijd een feestje, maar deze keer stelt de folkformatie de recensent ook voor een probleem. Hoe de voorstelling in het Posthuistheater in Heerenveen te beoordelen? “Na het overweldigende succes van “A Night at the Pub” en “A Night of Tunes an’ Tales” brengt Scrum een nieuw programma naar het theater: “Tunes of Life”, stelt de band zelf. Dat begint veelbelovend. Zanger en verteller Robin ‘Skottie’ Slutter vertelt dat aan de hand van thema’s men stil gaat staan bij een aantal van de grote zaken in het leven. Als eerste scheepvaart met daarbij gemis, verlies, maar ook de blijdschap van het terugkeren in veilige haven. Hoe daarbij een a capella gezongen en zeer indrukwekkende shanty kan veranderen in ‘We Will Rock You’ van Queen inclusief oudere dubbelganger van Skottie zal wel het geheim van Heerenveen blijven. Slutter heeft talent als verteller met humor en laat zich niet van de wijs brengen als hij het script moet loslaten. Maar nieuw? Die uitvoering van ‘Botaney Bay’ gezongen als duet met vrouw Laura klinkt wel erg bekend. Die zat ook in Tunes an’ Tales. En dat telde in de loop van de avond voor veel meer nummers op het terras en in de tweede helft binnen in de gezellige pub ‘The Dirty Glass’. ‘No Rain in The Pub’, ‘A Song about absolutely Nothing’, ‘Whiskey in the Jar’, ‘The Hills in the Highlands’, allemaal gaan ze op herhaling. Strikt genomen als Theatervoorsteling zijn er teveel liedjes overgenomen uit ‘Tunes an’Tales’ en dat is bijzonder jammer, want juist de grote zaken in het leven als vriendschap, dood, liefde, oorlog, familie en plezier komen in het uitgebreide Britse songbook juist tot volle bloei en er was dus ruimte voor andere verrassende keuzen, terwijl de Scrum mannen ook dermate bekwame liedjesschrijvers zijn dar deze thema’s toch de schrijversgenen moeten doen tintelen. Zou het publiek het accepteren als de nieuwe theatershow van André van Duin voor de helft uit bekende sketches zou bestaan? Hier had meer werk van gemaakt moeten worden en de thema’s hadden meer uitgebouwd moeten worden. Voor de nieuwe bezoeker zal dit niet uitmaken. Die heeft een fantastische avond.
Dat was de ene kant, aan de andere kant, wat een fijne live band is Scrum. Moeiteloos weet de band in het theater overeind te blijven in zowel het gevoelige werk als de feestelijkere nummers. Voor de pauze deed de band zich nog tekort in een zittende opstelling, waardoor juist de dynamiek, een krachtig punt van de band, wat achterbleef, maar na de pauze werd het sowieso meer een concert en kon de dansvloer van ‘The Dirty Glass’ volop worden gebruikt voor de succesnummers van het verleden, maar ook een aantal prachtige nieuwe liedjes. Er was een grotere rol als zangeres voor Laura Slutter en muzikaal voor multi-instrumentalist Corné van Woerdekom en voor doedelzak en Tin Whistle speler Fred Bronius en dat was bijzonder prettig. Zonder enkele moeite weet de band de zaal op de benen te krijgen, zelfs in theatersetting, maar ook in doodse stilte te laten luisteren als Linda Slutter gezeten op het graf van een omgekomen soldaat hem toezingt. Op het eind werd met het publiek afscheid genomen van zanger Robin ‘Skottie’ Slutter die de band gaat verlaten. Een groot verlies.
Scrum hinkt op gedachten
