LEEUWARDEN – Zo vaak komt Hebe niet naar het Noorden. Eén van haar laatste optredens in Emmen tijdens de Popronde viel figuurlijk in het water door een filé waarin de zangeres zich vier uur lang zat te verbijten, maar in de Prinsentuin in Leeuwarden kwam ze ontspannend aangewandeld, vroeg de podiummanager om rijinstructies en binnen de kortste keren verscheen de toerwagen naast het mooie buitenpodium. Ongehaast op deze door Poppodium Asteriks geprogrammeerde dag kon nu alles wel doorgang vinden en was het alleen wachten op de geplande aanvangstijd. Het was het wachten waard, want Hebe Vrijhof, die van haar band slechts Yordi Petit had meegenomen, bleek een prachtig soms haast verstilt optreden in huis te hebben. Onmiddellijk viel tijdens het openingsnummer ‘I Knew It From The Start’ op dat er een zangeres met enorme mogelijkheden staat. Haar prachtige stem bevat zowel warme aardsheid als helderheid en ze weet liedje voor liedje daar een fraaie beleving mee door te geven, dan weer singersongwriter, dan weer met een wat meer jazzy draai. Direct de aantekening prachtig bij die opening en eigenlijk achter elke song kon wel mooi, fraai of hoogtepunt worden genoteerd. Vink ze maar af. “History Repeating’ is erg mooi en ‘Tell Me’ al vroeg één van de hoogtepunten van deze Cinematic Electropop artieste. Op ‘Tell Me’ gaat ze daarnaast in haar aankondiging wat dieper in. In het liedje beschrijft ze het gevoel, hoe bijvoorbeeld de deurbel kan aankondigen dat je leven ineens nooit meer hetzelfde zal zijn. Her en der had ze meer van die prima introducties die ook een duidelijke functie vervullen, want ze dienen om ieder liedje in zijn eigen lijstje te zetten en het karakter te benadrukken. De liedjes zijn allemaal prachtig maar redelijk traag, hoewel een ouder liedje als ‘What Are We Fighting For’ iets meer tempo heeft en eigenlijk mogen er in een set van circa een uur nog wel een paar liedjes die het publiek weer die spreekwoordelijke tik op de schouder geven en zeggen: blijven opletten! Ze weet, zelfs in de openheid, een fraaie sfeer neer te zetten. Haar stem draagt daar aan bij en zeker ook haar toetsen werk, prima ondersteund onder andere op percussie door Yordi Petit. ‘Made op my Mind’ heeft ook net een iets hoger tempo, maar dan is in ‘No More Tears’ het weer heerlijk traag en zingt Vrijhof optimaal en dat is fenomenaal. Zo weet ze liedje na liedje te overtuigen met het mooie ‘Nature’, het pas voor de tweede keer op een podium uitgevoerde ‘No Healing’ voor ze ineens voor ‘Other Side’ veel bombastischer uit de hoek komt en zo met een ferme klap het concert afsluit. Wachten is niet erg als je uiteindelijk een dosis Hebe krijgt.
Schitterende Hebe is het wachten waard
